ഭാഗം - 4
"മലരണിക്കാടുകൾ തിങ്ങിവിങ്ങി
മരതക കാന്തിയിൽ മുങ്ങി മുങ്ങി
കരളും മിഴിയും കവർന്നു മിന്നി
കറയറ്റൊരാലസൽ ഗ്രാമഭംഗി "
പ്രകൃതി രമണീയതയെ അത്രമേൽ ആസ്വാദ്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയ ചങ്ങമ്പുഴയുടെ വരികളാണ് മനസ്സിലേക്കെത്തിയത്.
ഇരുവശങ്ങളിലുമുള്ള കാഴ്ചകൾ എത്ര കണ്ടാലും മതിവരാത്തത്രയും മനോഹരം!
കൽക്കണ്ടി, കാവുണ്ടിക്കൽ ,താവളം എന്നൊക്കെ എഴുതിയുള്ള ബോർഡുകളിലെ പേരുകളൊന്നും മനസ്സിലെത്തുന്നില്ല. അത്രമാത്രം പ്രകൃതിയുമായി നമ്മുടെ മനസ്സ് ലയിച്ചുചേരും.
ഇവിടത്തെ പ്രകൃതിയെ ഇത്തരത്തിൽ സംരക്ഷിക്കുന്ന അട്ടപ്പാടിയുടെ മടിത്തട്ടിൽ വളരുന്ന മല്ലീശ്വരൻ്റെ മക്കളായ ഗോത്ര വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ടവരോട് ഏറെ ബഹുമാനാദരങ്ങൾ തോന്നുന്ന യാത്രകളാണ് ഓരോ പ്രാവശ്യവും എന്നത് നിസ്തർക്കം തന്നെ.
കടും പച്ച നിറമുള്ള കോളാമ്പിച്ചെടികൾ (അരളിയെന്നും ചിലർ പറയാറുണ്ട് ) വേനലിൽ പോലും മനോഹരമായ മന്ദസ്മിതമാർന്ന് പൂത്തു നിൽക്കുന്നത് കാണേണ്ടതു തന്നെയാണ്.
ചുറ്റുപാടും മലനിരകൾ കൊണ്ട് സുരക്ഷിതമായ കോട്ടയൊരുക്കി പ്രകൃതി തന്നെ പരിപാലിക്കുന്നിടം .
എങ്കിലും മന്സനല്ലേ.. പുള്ളേ... എവിടേയും വലിഞ്ഞുകയറി പ്രകൃതിയെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ ചില പട്ടണ പരിഷ്കാരികൾ എത്താതിരിക്കില്ലല്ലോ.
വിഷയം വിട്ടു പോയതല്ല ... ഒരുപാടുണ്ട് പറയാൻ. തൽക്കാലം നമുക്കി വിടത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്താം.
കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന കുന്നുകളും മലകളും ചെങ്കുത്തായ പാറക്കെട്ടുകളുമെല്ലാം കാണായി .
'മിസ്സേ... മല്ലീശ്വരൻമുടിയാണ് അക്കാണുന്നത്.ശിവരാത്രി നാളിൽ ആ ഉയർന്നു കാണുന്നിടത്ത് വിളക്ക് തെളിക്കുന്ന പതിവുണ്ട്. അത്രയും ഉയരത്തിൽ കയറിയെത്തി വിളക്കു കത്തിക്കുമെന്നും ഇവിടെയുള്ളവർക്ക് വലിയൊരാഘോഷമാണ് ശിവരാത്രിയെന്നും കൂട്ടുകാരി വിശദീകരിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴും ആ അത്ഭുത ദൃശ്യങ്ങൾ കണ്ട് ലയിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു ഞാൻ.
തുടരും ...
