ഭാഗം 5
രാത്രി കടലിന്റെ സംഗീതവും തണുത്ത കാറ്റുമേറ്റ് അവര് കിടന്നു.
തലേന്നത്തെ പേടിപ്പെടുത്തുന്ന ഓര്മ്മയില്ല സ്വന്തം വീടല്ലേ.
''ഗൗരീ!!'' അയാള് പതുക്കെ വിളിച്ചു.
''ങ്ങൂം!!''
അവള് വിളികേട്ടു.
''നമ്മളൊരുമിച്ച് പ്രതിക്രിയകള് എല്ലാം ചെയ്തില്ലേ???''
''എനിക്കൊരു അനന്തരാവകാശിയെ താ!! ''
അയാളവളെ ഇറുകെ പുണര്ന്നു.
പെട്ടെന്നാണ് ആ ഭയങ്കര ശബ്ദം പുറത്ത് ?? രണ്ടുപേരും ഞെട്ടി!! ജാലകത്തിനപ്പുറം ആ നഗ്ന രൂപം!! അവര് രണ്ടാളും നടുങ്ങി. ദൈവമേ ഇതെന്താണ്. വെറും തോന്നലോ? അതോ പൈശാചികമായ ശക്തിയോ?
ഗൗരി തലവഴി പുതപ്പ് മൂടി. മോഹന് ജാലകമടച്ച് ഏസി ഓണ് ചെയ്തു. ഒന്നു കൂടി പൂറത്തേക്ക് നോക്കാന് ധൈര്യമില്ല. എങ്ങിനെയോ കിട്ടിയ ചെറിയ ധൈര്യത്തില് അയാള് കണ്ണാടി വാതി
ലിനു പുറത്തേക്കു നോക്കി.അവിടൊന്നുമില്ല????
മോഹന് ലാപ്പിലെ നെറ്റില് തിരഞ്ഞു നോക്കി. എന്താണ് അഘോരികള്?
ശൈവാരാധകരായ ഒരു പറ്റം സന്യാസിമാര്. വിചിത്രമായ ആരാധനയുള്ളവര്. വിചിത്ര സ്വഭാവക്കാര്. നരബലി നടത്തിയിരുന്നവര്. ശ്മശാന വാസികള്. ചുടലഭസ്മം മേലാകെ പൂശിയാണ് നടത്തം. കപാലം മാലയാക്കി ധരിക്കും. മനുഷ്യമാംസം ഭക്ഷിക്കും. ലഹരി ഉപയോഗിക്കും. ലൈംഗിക വേഴ്ച ശവത്തിന്റെ മുകളില് കിടന്നാണ്. ഈ സമയം സ്ത്രീകളും പുരുഷനെപ്പോലെ പോലെ കപാലം ധരിച്ച് നഗ്നരായി, ലഹരി കഴിച്ച്,
ശിരസ്സിലും ഉടലിലും ശവഭസ്മം തേച്ച് പുരുഷനോട് ചേരും. ഈ സമയം മറ്റുള്ള ഇവരുടെ ആളുകള് ഈ കാഴ്ച നോക്കി നില്ക്കും. കൊട്ടും കുഴലും വിളിച്ച് , ശബ്ദ മുഖരിതമായ അന്തരീക്ഷ ത്തിലാണ് ഇവരുടെ വേഴ്ച. ഇത് ശിവ പൂജയായിത്തന്നെ കണക്കാക്കുന്നു ഇവര്.
അര്ദ്ധനാരീ സങ്കല്പത്തിന്റെ മൂര്ത്തീഭാവം, ഇണചേരല്. ഒന്നു മറ്റൊന്നില് ലയിക്കുക. അതാണീ കൊട്ടും കുരവയും.
ഇവര് ശവം ദഹിപ്പിക്കുന്നിടത്ത് അര്ദ്ധരാത്രിയിൽ വരും. വെന്ത മനുഷ്യ മാംസം ഭക്ഷിക്കും. ആ മാംസവും അസ്ഥിയും വേവുമ്പോള് അതിലൊരു നെയ് ഉറയും അത് പച്ചിലമരുന്നുകൂട്ടി, മരുന്നാക്കി, കുപ്പിയില് സൂക്ഷിക്കും. ആ മരുന്ന് നിത്യയ്യൗവനം.രോഗശാന്തി എല്ലാം കൊടുക്കുമെന്നു അഘോരികള് വിശ്വസിച്ചു വന്നു.
ആഭിചാരം പഠിച്ചവരുണ്ട് ഇക്കൂട്ടത്തിൽ. നിന്ന നില്പില് കാണാതാവും. തീപ്പന്തമായി മാറും. നല്ലൊരു മന്ത്രവാദി അവസാനത്തെ അടവായ പരകായ പ്രവേശം നടത്തും. അതിന് ഒരുപാട് പഠിക്കണം.ധൈര്യം
കൂടുതല് വേണം. പരകായത്തില് നിന്ന് സ്വന്തം ശരീരത്തിലേക്ക് കയറാന് കഴിയണം. ഇല്ലെങ്കില് മരിച്ച സമമാവും. ശിവനില് അപാര വിശ്വസവും ഭക്തിയും ഉണ്ടായിരിക്കും. കളവു പറയില്ല. ഇതൊക്കെചേര്ന്നാല് അഘോരിയാവും.
മോഹനു തല കറങ്ങും പോലെ തോന്നി. താനും വേദമന്ത്രങ്ങള് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഉപനയന സമയത്ത്. സാത്വിക ഭാവത്തെ മാത്രെ അറിയു. അതാണ് വൈഷ്ണവം. താമസ പൂജകളാണ് ശൈവം. കേട്ടു കേള്വിയില്ലാത്ത ആരാധനകള്.
അഘോരികള്. അവരും ദൈവത്തില് വിശ്വസിക്കുന്നു. അവര് മാംസം പൂജിക്കുന്നു. അതു തിന്നുന്നു. സ്വന്തം ദേഹാദി അഹം ബോധമില്ലായ്മയാണ് നഗ്നത. ഒന്നിലും ഒട്ടാത്ത മനസ്സ്. കുടുംബമോ, സമ്പത്തോ, ആഭരണമോ, വസ്ത്രമോ ഒന്നിലും മോഹമോ നാണമോ ഇല്ലായ്ക. സത്ത്യത്തില് ഇതായിരുന്നുവോ യതാര്ത്ഥ ശിവം.
ആവോ???
പ്രപഞ്ചവും മനുഷ്യമനസ്സും ഒരുപോലെ നിഗൂഢം.
എങ്കിലും ആ സന്യാസി തങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നതെന്തിന്???
അയാളെന്തിനാണ് തങ്ങളുടെ ഉറക്കറയിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കുന്നത് ???
തുടരും...