ഗ്രീക്കു ജനതയുടെ ദേവന്മാരെയും, പുരാതന വീരന്മാരെയും കുറിച്ചുള്ള കഥകളാണ് ഗ്രീക്ക് പുരാണങ്ങൾ അഥവാ ഗ്രീക്കു മിത്തോളജി എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഇത് പാശ്ചാത്യ സാഹിത്യത്തിലും, കലകളിലും, സംസ്കാര രൂപീകരണത്തിലും വലിയ തോതിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഭാരതീയ ഇതിഹാസങ്ങളായ രാമായണവും, മഹാഭാരതവും, ഭാരതീയ സാഹിത്യത്തിലും, കലകളിലും, സംസ്കാര രൂപീകരണത്തിലും, എന്തിന്, ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ പോലും ഇന്നും എത്രമാത്രം സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു എന്ന് നമുക്കറിയാം. ഇതിനു സമാനമാണ് ഗ്രീക്കു പുരാണങ്ങൾക്കു പാശ്ചാത്യ ലോകത്തുള്ള സ്ഥാനം.
യവന കഥകൾക്ക് പല പാഠഭേദങ്ങൾ ഉണ്ട്. ആശയ വിനിമയ സൗകര്യങ്ങൾ വിരളമായിരുന്ന പുരാതന കാലത്തു, യവനദേശത്തു പൂത്തു വിടർന്ന കഥാരാമത്തിൽ ഓരോ കഥയും പലർ പല രീതിയിൽ പ്രചരിപ്പിച്ചതായി കണ്ടെത്താവുന്നതാണ്. ഹെസിയോഡും, ഹോമറും, പ്ലേറ്റോയും, ഈസോപ്പും, മറ്റു പലരും ഒരേ കഥാതന്തുവിനെ പല രീതിയിൽ അവതരിപ്പിച്ചതായി കാണാം. കഥാപാത്രങ്ങളും കഥാസന്ദർഭങ്ങളും വ്യത്യസ്തമായി ഈ പാഠഭേദങ്ങളിൽ കാണാവുന്നതാണ്. ഓരോരുത്തരും അനുവർത്തിച്ച വംശാവലിയിൽ പോലും വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ഏറ്റവും പ്രചാരത്തിലുള്ള പാഠഭേദമാണ് ഇവിടെ അവതരിപ്പിച്ചുപോകുന്നത്. മറ്റു പാഠഭേദങ്ങൾ ഓരോ കഥയോടുമൊപ്പം സൂചിപ്പിക്കാനും ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്.
(തുടരും)
