ഭാഗം 4

എന്റെ ദക്ഷേ നീയിതെന്തൊക്കയാ കാട്ടി കൂട്ടുന്നത്... ഇവിടെ ഓരോ ആൺപിള്ളേര് നിന്റെ പുറകെ നടന്ന് ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു മറുപടിക്ക് കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ നീയിവിടെ ഒരുത്തനെ അന്വേഷിച്ചു പോകുന്നു... അവനെ കണ്ട മാത്രയിൽ തല കുനിച്ച് നിന്ന ദക്ഷ, ഹൃദയം പെരുമ്പറ പോലെ ഇടിക്കുന്നു, വായിലെ വെള്ളമൊക്കെ വറ്റിത്തുടങ്ങി...

അവൾക്കെതിരെ വന്നതും മഹി നിന്നു...

"അല്ല കുട്ടീ നെറ്റിയിലെ വേദനയൊക്കെ മാറിയോ...?"

പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറയാൻ കഴിയാതെ ദക്ഷ തലയാട്ടി... നോട്ടം എവിടെയൊക്കെയോ ചിതറിപ്പോയി... വെപ്രാളത്തോടെ മഞ്ജുവിന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുകെപ്പിടിച്ചു... അവളാണെങ്കിൽ ക്ലാസ്സിൽ വച്ച് കിട്ടിയതിന്റെ ബാക്കിയാണെന്ന മട്ടിൽ പിടി വിടുവിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്...

"ഞാൻ പ്രാക്ടിക്കൽ ക്ലാസിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ കുട്ടിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു ജനാലയിലൂടെ താഴേക്ക് നോക്കുന്നത് കണ്ടു..."

മഞ്ഞിൽ പുതഞ്ഞ കാലിൽ തണുപ്പ് അരിച്ചുകയറുന്ന ഭാവത്തിൽ അവൾ നിന്നു...

"ഞാൻ.... ഞാൻ വെറുതെയൊന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കിയതാ..."

വികിവിക്കി ശാന്തമായി മറുപടി പറഞ്ഞ ദക്ഷയ്ക്ക് എങ്ങനെയും അവിടെ നിന്ന് പോയാൽ മതിയെന്നായി... മഞ്ജു അവളുടെ വിക്കൽ കണ്ട് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്...

"മം... എന്നാൽ കാണാട്ടോ... വൈകിട്ട് മെറ്റലടിച്ചേക്കാം..."

യാന്ത്രികമായി തലയാട്ടി നിന്ന ദക്ഷ അവൻ നടന്നകലുന്നത് നോക്കി ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു... എല്ലാം നോക്കിനിന്ന മഞ്ജു ദക്ഷയെ പിന്നിൽ നിന്ന് തോണ്ടി വിളിച്ചതും അവൾ മഞ്ജുവിനെ നോവിച്ചൊന്ന് പിച്ചി... എങ്ങനെ പോയാലും മഞ്ജുവിന് നോവുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്...

"എന്റെ മഞ്ജു നടന്നതൊക്കെ സത്യമാണോ എന്നെനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല... ഞാനങ്ങു തളർന്നുപോയെടി..."

അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടതും ഒന്നിളിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നതും പിന്നിൽ നിന്നാരോ മുരടനക്കി, ഇരുവരും തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ മുടി കളർ ചെയ്ത ഫ്രീക്ക് പയ്യൻ, നല്ല ഉയരവും വണ്ണവുമുള്ള അമൂൽ ബേബി... വിവേക്... ക്ലാസിലെ ആസ്ഥാന റൗഡി, കുറേക്കാലമായി ദക്ഷയുടെ പിന്നാലെ ഇഷ്ടം തുറന്നുപറയാൻ നടക്കുന്നു. അച്ഛന്റെ പാർട്ടിയിലെ എംഎൽഎ യാണ് അവന്റെ അച്ഛൻ... ഇവിടെ നടന്നതൊക്കെ ലവൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവുമോ... ദക്ഷ പല്ല് കടിച്ചു... ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി രണ്ടാളും തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി...

"ദക്ഷാ അതാരാ.... തന്നോട് സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടല്ലോ, കണ്ടിട്ട് പരിചയക്കാരനാണെന്ന് തോന്നുന്നു..."

കോഴിക്ക് സംശയം... ആകെ വിറഞ്ഞു കയറി... 

"എന്നെ കാണാൻ പലരും വരും അവരോട് ഞാൻ ചിരിച്ചെന്നും വരും, നിന്നോട് അതൊക്കെ ബോധിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യം എനിക്കില്ല."

"ഡീ നീ കൂടുതല് നെഗളിക്കണ്ടാ, നിന്റെ അച്ഛനും എന്റെ അച്ഛനും നല്ല കൂട്ടുകാരാ അതുകൊണ്ട് നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടാൻ എനിക്ക് ആരുടേം അനുവാദം വേണ്ടാ... "

വിവേക് ദക്ഷയുടെ കയ്യിൽ കടന്നു പിടിച്ചതും മഞ്ജു അവനെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവനവളെ തള്ളിമാറ്റി... കരുത്തുറ്റ അവന്റെ കൈകളിൽ ഞെരിഞ്ഞുപോയ തന്റെ കൈ വിടുവിക്കാൻ ആവതും ശ്രമിച്ചു...

"ഡീ ഇത്രേയുള്ളൂ നീ... കുറേനാളായി ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് നിന്റെ പിന്നാലെ നടന്നതും നിന്നെ ആരും കൊത്തിക്കൊണ്ട് പോവാതെ നോക്കുന്നതും നിന്നെ അവസാനം എനിക്ക് കിട്ടും എന്ന പ്രതീക്ഷ തന്നെയാ അത് നീയായിട്ട് കളഞ്ഞാൽ പിന്നെ നീ വിവരമറിയും പൊന്നുമോളെ..."

ശബ്ദം കേട്ട് സിവിൽ ബാച്ചിലെ കുട്ടികൾ പുറത്തേക്ക് വന്നതും വിവേക് പിടിവിട്ടു ദക്ഷ കത്തുന്ന നോട്ടം നോക്കിക്കൊണ്ട് അവനെ കടന്നുപോയി... 

"ഡാ... ആരാടാ പുതിയൊരുത്തൻ അവൻ നമ്മുടെ ക്ലാസിലാണോ..?"

"അല്ല.. വെൽഡിങ് കോഴ്സിലാ..."

അവന്റെ കൂടെയുള്ള പയ്യൻ പറഞ്ഞു. ഒന്നു മൂളിക്കൊണ്ട് അവൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു പിന്നാലെ മറ്റ് കുട്ടികളും...

വൈകിട്ട് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോൾ വീട്ടിൽ അമ്മയുണ്ടായിരുന്നില്ല. കയ്യിലുണ്ടയിരുന്ന താക്കോലെടുത്ത് വാതിൽ തുറന്ന് കയറി ബാഗ് വലിച്ചെറിഞ്ഞ് കിടക്കയിലേക്ക് വീണു...

ഇന്ന് വിവേക് എല്ലാവരുടേയും മുൻപിൽ വച്ചൊരു വെല്ലുവിളി നടത്തിയത് അവളെ കൂടുതൽ സങ്കടത്തിലാക്കി... അച്ഛന് എങ്ങനെയും അധികാരത്തിൽ പിടിച്ചു കയറണം എന്നൊരു ചിന്ത മാത്രമാണ്, അതിന് തന്നെ ബലിയാടക്കാനുള്ള നീക്കം നടക്കുന്നുണ്ട്, അമ്മയുടെ നാവിൽ നിന്ന് മുൻപ് അങ്ങനൊരു വിവരം വീണു കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്...

വിവേകിന്റെ അച്ഛൻ ദാമോദരൻ പാർട്ടി എംഎൽഎ മാത്രമല്ല കീഴ് ഘടകത്തിൽ കൂടുതൽ സ്വാധീനമുള്ള വ്യക്തികൂടിയാണ്... അതുകൊണ്ട് തന്നെ അയാൾക്കൊപ്പം കൂടിയത് അധികാര മോഹം കണ്ട് തന്നെയാണ്... ഓർക്കുന്തോറും ചിന്തകൾ കാട് കയറാൻ തുടങ്ങി...

പുറത്ത് ഏതോ വണ്ടി വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ എണീറ്റ് ജനാലയിലൂടെ നോക്കി...

പാർട്ടി ഓഫീസ്, പാർട്ടി കോർ മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വന്ന ദാമോദരനെ കാത്ത് കുമാരൻ ഓഫീസിനുള്ളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.

"എന്തായി ദാമോദരേട്ടാ...? 

"കാര്യങ്ങൾ വിചാരിച്ചപോലെ നടത്തണമെങ്കിൽ വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടാ... ഇപ്രാവശ്യത്തെ ഇലക്ഷനിൽ ഞാൻ മത്സരിക്കേണ്ട എന്നാണ് പാർട്ടി തീരുമാനം..."

ദാമോദരൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കുമാരന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു... 

"ലോക്സഭയിലേക്ക് അടുത്ത വർഷത്തേക്ക് എനിക്കൊരു ടിക്കറ്റ് അവർ റെഡിയാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട് അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ താൻ മത്സരിച്ചാൽ മതി..."

"എന്നിട്ട് എന്തായി തീരുമാനം...?"

"ഞാൻ പോയാൽ വെറുതെ തിരിച്ചു വരുമോ കുമാരാ, എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു, ഓഫീഷ്യൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ ഉടനെ പുറത്തുവരും, ഞാനല്ലങ്കിൽ താൻ ആരായാലും നമുക്ക് ഒന്നല്ലേടാ... എന്തായാലും പിള്ളേരുടെ കാര്യത്തിൽ ഉടനെ ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം, രണ്ടിന്റേം കോഴ്സ് തീരാറായില്ലേ..."

"ഞാനും അത് പറയാനിരിക്കുവാരുന്നു ചേട്ടാ... നമുക്കത് ഉറപ്പിച്ചു വയ്ക്കാം ഒരു കൊല്ലത്തിനുള്ളിൽ കല്യാണം നടത്താം..."

അധികാരം കയ്യിൽ കിട്ടേണ്ട താമസം കുമാരൻ മകളുടെ കല്യണം അവളോട് പോലും ചോദിക്കാതെ ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു...

(തുടരും)