ഭാഗം 3
ബസ്സ് അടുത്ത് നിർത്തിയതും അതിൽ നിന്നും ചാടി ഒരു അങ്കിൾ ചേട്ടൻ്റെ തോളിൽ തട്ടി "എടാ വവ്വാലെ സുഗാണോ, വെകേഷനോകെ എങ്ങനെ അടിച്ചുപൊളിച്ചു കാണുമല്ലോ. ഇനിയിപ്പോ നീ ഒൻപതാം ക്ലാസ്സ് ആണല്ലെ. ശെരി വാ കേറിക്കോ... "അച്ഛൻ പിന്നിൽ നിന്നും വന്നു, ഉടനെ ആ അങ്കിളും ചിരിച്ചു കൈകൊടുത്തു. അച്ഛൻ എൻ്റെ കൈപിടിച്ചു കേറ്റി" ഇത് മോളാണ് ഈ വർഷം തൊട്ട് അവളെയും ചേർത്തു അവിടെ".
അകത്ത് പോയപ്പോൾ എന്തോ ജീവിയെ പോലെ എല്ലാവരും എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു, ഞാനും രണ്ടാമത്തെ സീറ്റിലിരുന്ന്....ജന്നൽ തുറന്നിട്ടില്ല,തിരിഞ്ഞു ചേട്ടനെ നോക്കി...അവൻ ഓടി എത്തി തുറന്നു തന്നു. പുറത്ത് അച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി കൈ വീശുന്നു, പുറകിൽ ഇതാ അമ്മയും ഉണ്ട്. അങ്കിളും കൈ കൊടുത്ത് വാതിലിൽ രണ്ടു തട്ട്. ബസ്സ് എൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്നു എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ പോയി.
യാത്രകൾ ഇഷ്ടമായത്കൊണ്ടാകാം ഞാൻ ജന്നാലയിലൂടെ ഓരോ സ്ഥലവും നോക്കി. ഓരോ സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നും കേറുന്നവർ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് പിന്നിലേക്കും മുന്നിലേക്കും പോകുന്നപോലെ തോന്നി. പുറകിൽ പോകുന്നവർ ആരാണ് ആ വെളുത്ത മെലിഞ്ഞ കുട്ടി എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ചേട്ടൻ ഉത്തരം കൊടുത്തിരുന്നു. സ്കൂൾ അടുകുംതോറും ബസ്സ് നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
കുഞ്ഞുകുട്ടികൾ പേടിച്ചും കരഞ്ഞും വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു.ചിലപ്പോൾ അവരെ കാണുമ്പോൾ ഞാനും അതേ മുഖഭാവം ഇട്ടു ഇരിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ബസ്സ് അങ്ങനെ സ്കൂളിൻ്റെ വാതിൽ കടന്നു. ഞാൻ എന്തോ സ്ഥലം കാണുന്ന കൗതുകത്തിൽ എല്ലാ സ്ഥലവും കണ്ണുകളിൽ ചിത്രം വരച്ചു.എല്ലാവരും ഇറങ്ങി തുടങ്ങി, ഞാനും ബാഗ് എടുത്ത് ഇറങ്ങി.ചേട്ടൻ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നു "വാ നിനക്ക് കാണിച്ച് തരാം നിൻ്റെ ക്ലാസ്സ്."
ഓഫീസ് റൂമിൽ പോകുമ്പോൾ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കുന്നു, എന്തൊരു വലിയ കെട്ടിടമാണ്...എന്ത് രസമാണ്. ഇത്രയും വലിയ സ്കൂൾ, ഇനി ഇവിടെയാണ് ഞാൻ. ചേട്ടൻ പെട്ടെന്ന് കയ്യിൽ തട്ടി "വാ നീ അഞ്ച് ബി ക്ലാസ്സിലാണ്. അത് എവിടെയാണ്? വാ നോക്കാം. " എന്താ??? അഞ്ച് ഞാൻ പഠിക്കുന്ന ക്ലാസ്സ് പക്ഷേ ഈ ബി എന്താണ്!!? ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല.... ചെട്ടനോടൊപ്പം നടന്നു.
വഴിയിൽ പോകുന്ന ആരൊക്കെയോ ചേട്ടനോട് ചോദിക്കുന്നു, വിനായക് ചേട്ടാ ഇതാരാ...."എൻ്റെ അനിയത്തി ആണ് ,ഞാൻ ഒന്ന് അവളെ ക്ലാസ്സിൽ കൊണ്ട് വിടട്ടെ." ഞാനും പുറകേ നടന്നു, ഒരുപാട് കോറിഡോർ ഉള്ള സ്കൂൾ...പുതിയ ആർക്കും വഴി തെറ്റിപോകുന്ന വിധം ചുറ്റും തിരുവും.
അങ്ങനെ എൻ്റെ ക്ലാസ്സ് കണ്ടുപിടിച്ചു.ചേട്ടൻ പറഞ്ഞു " നീ അകത്ത് പോയിരിക്, എല്ലാവരും ആയി സംസാരിക്കു, ആരോടും മിണ്ടാതെ പേടിച്ച് ഇരിക്കരുത്. ഞാൻ പോകുവാണ് വൈകിട്ട് ബസ്സിൽ വച്ച് കാണാം" ഞാൻ നോക്കി നിക്കവെ അപ്പുറത്തുള്ള വലിയ കെട്ടിടത്തിൽ അവൻ ഓടി പോകുന്നത് കണ്ടു. അതും ഇതേ സ്കൂളിൻ്റെ കെട്ടിടം ആണോ? അത് വളരെ പൊക്കവും ഇത് നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കുകയാണ്. തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ അതാ മുകളിൽ ചുവരിൽ ഉണ്ട് '5 B'.ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി. അവിടെ മൂന്നു പേര് ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ ഏറ്റവും മുന്നിൽ പിന്നെ ഒരു പയ്യനും ഉണ്ട് അവൻ ബോയ്സ് സൈഡിലും...ഞാൻ രണ്ടാമത്തെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. അവർ രണ്ടാളും എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു, കുറെയൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷ് പിന്നെ കുറെ മലയാളം. അയ്യോ ഇവർക്ക് മലയാളം അറിയാതെ ഇരിക്കുമോ? എനിക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് പറയാൻ അറിഞ്ഞുടല്ലോ. അവർ എന്തേലും ചോദിച്ചാൽ എന്ത് ചെയും ഞാൻ.
പെട്ടെന്ന് അവർ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. എന്തോ പോലെ കണ്ണ് ഒന്ന് ഓടിച്ചു നോക്കി...' ഞാൻ നന്നായ് അല്ലേ ഒരുങ്ങി ഇരിക്കുന്നത്....'.അവർ തമ്മിൽ നോക്കി, "എന്താ തൻ്റെ പേര്? " അതിൽ ഒരാൾ ചോദിച്ചു.." ഞാൻ മെല്ലെ ചിരിച്ചു.
"എൻ്റെ പേര് ദേവിക, നിങ്ങളൂടെ പേര് എന്താണ്?" അവരിൽ ഒരാൽ വളരെ വേഗത്തിൽ വെള്ളം വായിലേക് പൊക്കി ഒഴിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു " എൻ്റെ പേര് അഭിരാമി ,പിന്നെ ഇത് ഗായത്രി" പരിചയപ്പെട്ട സന്തോഷത്തിൽ മൂന്നുപേരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു." ദേവികയും അപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുന്ന പയ്യനും ആണ് ഈ വർഷം ചേർന്ന പുതിയ കുട്ടികൾ എന്നാണ് തോന്നുന്നത് .എന്താ ആദ്യം പഠിച്ച സ്കൂളിൽ നിന്നും വന്നത്? അവിടെ പഠിച്ചാൽ പോരായിരുന്നോ തനിക്ക് ?" അവർ തമ്മിൽ നോക്കി ചിരിച്ചു പിന്നെ പഴയ പോലെ എന്തോ പറഞ്ഞു അവരുടെ ലോകത്തേക്ക് പോയി.ആരൊക്കെയോ ക്ലാസ്സിൽ വരുന്നുണ്ട് , എല്ലാവരും എന്നെ വല്ലാതെ ഒന്ന് നോക്കി അകത്തേക്ക് പോകും. ചിലർ എന്നോട് ചോദിക്കാൻ മടി ഉള്ളത് കൊണ്ടാകും മുന്നിലും പിന്നിലും ഉള്ളവരോട് എന്നെ പറ്റി ചോദിക്കുന്നത്.
പഴയ സ്കൂൾ പിന്നെയും....അ ഓർമകൾ ...എന്ത് രസമുള്ള ദിവസങ്ങൾ. ആ ഓർമയിൽ ഇരികവെ ആരോ പെട്ടെന്ന് വന്നു മുതുകിൽ ഇടിച്ചു. ഞാൻ ഒന്ന് ഞെട്ടി ,തിരിഞ്ഞു നോക്കി " എടി നമ്മൾ ഒരേ ക്ലാസ്സ് ആണല്ലോ...!രക്ഷപെട്ടു ഞാൻ കരുതി നീയും ഞാനും രണ്ടു സ്ഥലത്ത് ആകുമെന്ന്". എൻ്റെ മുഖത്ത് ഒരു സമാധാനത്തിൻ്റെ ചിരി വന്നു അവളെ കണ്ടപ്പോൾ. ഇതാണ് ആരതി...എൻ്റെ അച്ഛൻ്റെ സഹോദരി എൻ്റെ വീട്ടിലാണ് പാട്ട് ക്ലാസ്സ് എടുക്കുന്നത് അവിടെ പഠിക്കാൻ വരുന്ന കുട്ടിയാണ്. അത് മാത്രമല്ല എൻ്റെ അമ്മയുടെ കൂടെയാണ് അവളുടെ അമ്മയും പഠിച്ചത്.ഞാൻ ഈ സ്കൂൾ എടുക്കുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തൊട്ട് അവൾക് വല്ലാത്ത പ്രാർത്ഥന ആയിരുന്നു ഒരേ ക്ലാസ്സ് വേണമെന്ന്...എനിക്കും ഇവിടെ കൂട്ടായ്..
അതാ ക്ലാസ്സ് ടീച്ചർ എത്തി...മുടി തീരെ കുറവാണ്....വളരെ മോഡേൺ ആണ്.ചേട്ടൻ പറഞ്ഞപോലെ ദേഷ്യം ആകും ? മുഖത്ത് ചേരാത്ത ഒരു ചിരി അവർ സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ട് തുടങ്ങി..."ഗുഡ് മോണിംഗ് മൈ ഡിയർ സ്റ്റുഡൻ്റ്സ്" .ഞങ്ങളും ഒരു പാട്ടുപോലെ ഉറകെ പാടി ' ഗുഡ് മോണിംഗ് ടീച്ചർ '. എനിക്ക് സന്തോഷമായി ,എൻ്റെ സ്കൂളിലും ഇങ്ങനൊരു പാട്ട് രാവിലെ പതിവാണ്. ടീച്ചർ ബോർഡിൽ എന്തോ എഴുതി ,മുന്നിൽ നിൽകുന്നവർ പൊക്കവും വണ്ണവും കൊണ്ട് എന്നെക്കാൾ മൂത്തവരയത് കൊണ്ടാകാം ഒന്നും കാണാൻ പറ്റീല. "എടി ആരതി അവർ എന്താണ് എഴുതിയത്" അവൾ എൻ്റെയടുത്ത് കുനിഞ്ഞു പറഞ്ഞു " എടാ ഇത് നമ്മുടെ മാത്സ് ടീച്ചർ ആണ് ". എന്തായാലും വേണ്ടില്ല , പാവം ടീച്ചർ ആയാൽ മതി എനിക്ക്. അവർ ഒരുപാട് നേരം ഈ വർഷത്തെ പറ്റി ഒക്കെ പറഞ്ഞു , പിന്നീട് പുതിയ കുട്ടികളോട് എഴുനേറ്റു സ്വയം പരിചയപെടുത്താൻ അവർ പറഞ്ഞു. ഞാൻ മാത്രമാകും എന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ ക്ലാസ്സിൽ കേറി ഇരുന്നപ്പോൾ കണ്ട ആ പയ്യനും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൻ പറഞ്ഞു അവൻ്റെ പേര് ' ഓംകാർ' .അവനും എന്നെ പോലെ ആണ് , ഇംഗ്ലീഷ് അറിയുക ഒന്നുമില്ല ഒരു ഹിന്ദി മാത്രം അറിയാവുന്ന ചെക്കൻ...ഞാൻ പറഞ്ഞു എന്നെ കുറിച്ചും.പിന്നീട് പഴയ കുട്ടികൾ പേരുകൾ പറഞ്ഞു ,അതിൻ്റെ ഇടയിൽ ആരോ പുറത്ത് വന്നു. ആൺകുട്ടികൾ വല്ലാത്ത കൈതട്ടലും കൂവി വിളിയും , ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി ' ആരാണിത് '.ഒരു ആൻ്റിയും അവരുടെ മകനും. ആരതി പറഞ്ഞു എടി ഇത് ഇവിടത്തെ പഴയ ടീച്ചർ ആണ് ,ഇത് അവരുടെ മകൻ നമ്മുടെ ക്ലാസ്സ് ആണ്." അവൻ ചാടി ക്ലാസ്സിൽ കയറി , എല്ലാവരും വല്ലാത്ത സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു. ഞാൻ ഓർത്തു ഇത് ആരാണ്? എല്ലാർക്കും എന്തൊരു ഇഷ്ടമാണ് ! നല്ല പഠിക്കുന്ന കുട്ടി ആകും അത് മാത്രല്ല സ്വഭാവവും നന്നാകും അതാകും എല്ലാർക്കും ഇത്ര ഇഷ്ടം !.
തുടരും