നാടകം

സീൻ - 5

(ഇരുത്തത്തിൽ തന്നെ റോഹൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക്, വെളിച്ചം പരക്കുന്നു, ഇളം നീല പ്രകാശത്തിന് കീഴെ ദിയയും,മിഥാലിയും,മദ്യപിക്കുകയാണ് റോഹൻ വൈറ്റർ വേഷത്തിലാണ്. വെസ്റ്റേൺ സംഗീതം)

മിഥാലി: (അധികാരത്തിൽ) റോഹൻ ഇവിടെ വരൂ. (റോഹൻ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു, പക്ഷേ അവൻ അവരെ ഗൗനിക്കുന്നില്ല)

ദിയ: (ദേഷ്യത്തോടെ) ടൊ..... തന്നോട്, ഞങ്ങൾ സ്ത്രീകളായത് കൊണ്ട് എന്തേലും കുഴപ്പമുണ്ടോ?(ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ കൊളുത്തുന്നു.)

(റോഹൻ നയത്തോടെ ചെല്ലുന്നു, പെട്ടെന്ന് ഊർജ്ജസ്വലനാകുന്നു)

റോഹൻ: ഒ.പി.ആർ,ഒ.സി.ആർ, വൈറ്റ് മിസ്ചീഫ്, വൈറ്റ് ഹൗസ്,മാൻഷൻ ഹൗസ്, സർ റം വേണൊ?

ദിയ: താൻ ഞങ്ങളെ ഇരുത്തുന്നു.

റോഹൻ: ഇല്ല സർ തെങ്ങിൽ കയറുന്ന സ്ത്രീകളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്, ഓട്ടോ റിക്ഷ ഓടിക്കുന്നവർ, വിമാനവാഹകർ, എന്തിന് ചന്ദ്രനിലെത്തിയവർ വരെ, പക്ഷേ.....

മിഥാലി: പറയൂ, പക്ഷേ...

റോഹൻ: നിങ്ങൾ ബിവറേജിൽ ക്യൂ നിൽക്കാറുണ്ടൊ?

മിഥാലി: ഉണ്ടെങ്കിൽ!

റോഹൻ: (പരുങ്ങലിൽ) ഒന്നുമില്ല, (ഊർജ്ജസ്വലനാകുന്നു) എം.സി, ഒ.പി.ആർ,ഒ.സി.ആർ,ഹെർക്കുലീസ്, ഓൾഡ് മങ്ക്, ഹണിബി,എം.സി വിയസോപ്പി,സർ വിസ്കിയാണെങ്കിൽ റഡ് ലേബലും,8പി.എമ്മും മാത്രം

മിഥാലി: എനിക്ക് പരുങ്ങുന്നവരെ ഇഷ്ടമാണ്.

(ദേവദാസ് കടന്നുവരുന്നു)

ദേവദാസ്: റോഹൻ.... രണ്ട് പെഗ്ഗ്, രണ്ട് ഗ്ലാസ്.... വേഗം വേണം, രണ്ട് സോഡ.

മിഥാലി: ഇവിടെ മറ്റാർക്കും ഇരിക്കാന് അവകാശമില്ല, ഇത് ഞങ്ങൾ റെന്റിന് വാങ്ങിച്ച ഇടമാണ്.

ദേവദാസ് : (രണ്ട് ഗ്ലാസ് കാണിച്ച്) ഈ രണ്ട് ഗ്ലാസും എന്റേതാണ്, ഇത് ഞാൻ മുമ്പ് പണിയെടുത്ത് ബാറാണ്. ഇന്ന് എന്തുമായിക്കൊള്ളട്ടെ, എനിക്ക് വരാൻ തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ വരും, കാര്യം ഓ ഈചുമർചിത്രങ്ങൾ എനിക്ക് കഥകൾ പറഞ്ഞു തരാറുണ്ട്.

(ദേവദാസ് റോഹന്റെ അടുത്ത് പോകുന്നു)

കാശില്ലാതെ മദ്യമുണ്ടൊ.? എന്റെ കോട്ടിന്റെ വിലക്ക്,

മിഥാലി: (കളിയാക്കുന്നു) അത് തുന്നിച്ചേർത്ത താണ്

റോഹൻ: ദേവദാസ്, നിങ്ങളെ എനിക്കറിയാം, എനിക്ക് നിരപരാധിത്വം തെളിയിക്കണം. എത്ര വൈകിയാണെങ്കിലും.

(അവൻ ഉച്ഛത്തിൽ വിളിച്ച് പറയുന്നു)

സ്മിർണോഫ്,എം.ജി.എം, റൊമൊനോവ്, ചെറിയ നാരങ്ങ

ദേവദാസ്: എനിക്ക് റം മതി,വില കുറഞ്ഞത്.

റോഹൻ : കൊറിയർ നെപ്പോളിയൻ, വൈറ്റ് മിസ്ചീഫ്......(സ്ത്രീകളോട്)

ദിയ: റ്റു പെഗ്ഗ് വൈറ്റ് മിസ്ചീഫ്, ഒരു ജിഞ്ചർ സോഡ

ദേവദാസ്: റോഹൻ ഇവിടെ ശ്രദ്ധിക്കൂ. ഞാനിവിടത്തെ ക്യാപ്റ്റനായിരുന്നു.

റോഹൻ: നല്ലൊരു സ്ഥലമാണിവിടം, ബഹളം പാടില്ല, ഞാൻ എല്ലാവർക്കും വേണ്ടത് സെർവ് ചെയ്യാം.

(കൊറിക്കാനും ടിഷ്യു പേപ്പറും നൽകുന്നു)

ദിയ: (ലഹരിയിൽ) റോഹൻ ഞങ്ങൾ നന്നായി മദ്യപിക്കും, വലിക്കും, നൃത്തം ചെയ്യും,..... ആരും ഒന്നിനേയും ചോദ്യം ചെയ്യരുത്...

ദേവദാസ്: (അലറുന്നു) എനിക്ക് മദ്യം വേണം,.. എനിക്കെന്താ...വിളമ്പാത്തെ?

റോഹൻ: നിങ്ങളുടെ കയ്യിൽ കാശുണ്ടൊ?

ദേവദാസ്: ഞാനിവിടത്തെ വൈറ്റേർസ് ക്യാപ്റ്റനായിരുന്നു.

റോഹൻ: പക്ഷേ കൃത്യമായി കണക്കേൽപ്പിച്ചില്ലേൽ എന്റെ പണിയെടുത്ത് ബാധിക്കും.

ദേവദാസ്: എനിക്കറിയാം, എങ്കിൽ ഞാനെന്റെ ക്യാപ്റ്റൻ കോട്ടും, പാന്റും തരാം...

(അയാൾ വസ്ത്രമുരിയുന്നു, ഇപ്പോൾ ട്രൗസർ മാത്രമാണ് വേഷം, ദിയ അത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു)

റോഹൻ: (വസ്ത്രം വാങ്ങി) ഏകദേശം 250രൂപ അഞ്ച് പെഗ്ഗോളം കഴിക്കാം , ഒരു പെഗ്ഗിന് 50രൂപ ഇരിക്കൂ..... നമുക്ക് പരിഹാരമുണ്ടാക്കാം.

ദേവദാസ്: എന്റെ കൈയിൽ കുറച്ച് ചില്ലറ കൂടിയുണ്ട്.(തപ്പുന്നു).

റോഹൻ: (പരിഹാസത്തോടെ) വിഷാദരോഗം, കരൾവീക്കം ഇവ വന്നുപെട്ടേക്കാം.

ദിയ: ശരിയാണ്.

റോഹൻ : സർക്കാർ ഈ ബാർ അടച്ച് പൂട്ടി, സ്റ്റാന്റേർഡ് വേണം, സ്റ്റാർ ഒന്ന് കൂട്ടിയാൽ മതിയാകും...... പിന്നെ എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കണം ഇവിടത്തെ ഒളിക്യാമറകൾ നീക്കം ചെയ്തിട്ടില്ല...

ദേവദാസ്: ഞാൻ എത്രയോ മാന്യനാണ്.

മിഥാലി: നിനക്ക് സിക്സ് പായ്ക്കില്ല.

ദേവദാസ്: അതും, ഇതും..എന്താണ്?

ദിയ: തുണിയഴിച്ചിടാൻ അവകാശമില്ല.

(ദിയയും മിഥാലിയും എഴുന്നേറ്റ് നൃത്തം ചെയ്യുന്നു, ഒരാളുടെ മുഖം വിഷാദവും,മറ്റവൾ സന്തോഷവതിയുമാണ് നൃത്തം കഴിയുന്നതോടെ അവർ ദേവദാസിനൊപ്പം ഇരിക്കുന്നു.)

മിഥാലി: എനിക്ക് വയറിഷ്ടമല്ല

ദിയ: എനിക്ക് ഇരുണ്ടവരെ കണ്ടുകൂട

ദേവദാസ്:എനിക്ക് കുറ്റബോധമില്ല ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ്,

മിഥാലി: (ദേവദാസിനോട്) എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഇഷ്ടമാണ്.

ദേവദാസ്: നിന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ വലിച്ചുകീറി കാട്ടിലേക്ക് പോകാം

മിഥാലി: കാട് വേണ്ട ഗുഹ വേണ്ട, ഹൊ!

എന്തൊരു ബോറഡി, ഏകാന്തത, ഒറ്റപ്പെട്ട് പോകും. എ.സി കാറുകളിൽ റൂമുകളിൽ അവിടെയെവിടെയെങ്കിലും

ദേവദാസ്: എ.ടി.എം കൗണ്ടറായാലോ (ചിരി, തെല്ല് നിർത്തി) എനിക്ക് കാട് വേണം മരങ്ങൾ വേണം ഞാൻ.......

മിഥാലി: കാട്ടിൽ പന്നികൾ കാണും, പാമ്പുകൾ......

ദേവദാസ്: (ഉച്ഛത്തിൽ) എനിക്ക് പന്നിയിറച്ചി വേണം, പനിനിയിറച്ചി....

റോഹൻ: ഇവിടെ ഒളിക്യാമറകൾ സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്, നിങ്ങളുടെ നിലനിൽപിനെ അത് ബാധിച്ചാൽ ഞങ്ങൾ ഉത്തരവാദികളല്ല.

ദേവദാസ്: (മിഥാലിയോട്) കാട്ട് പൊയ്കയിൽ, തെളിഞ്ഞ ജലദർപ്പണത്തിൽ നോക്കാം,നമ്മൾ അതീവ സുന്ദരിസുന്ദരന്മാരായിരിക്കും.

മിഥാലി: എനിക്കങ്ങോട്ട് പോകണമെന്നില്ല.

ദിയ: (ചാടി എഴുന്നേൽക്കുന്നു) എന്റെ ഗർഭപാത്രം നീക്കി,എനിക്കിനി പ്രസവിക്കാൻ വയ്യ,....

മിഥാലി: പ്ലീസ്...വരൂ.. എനിക്ക് പ്രസവിക്കണം

ദേവദാസ്: എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമല്ല

ദിയ: നിങ്ങൾ വല്ല അധികാര വകുപ്പിലും ജോലി ചെയ്യുന്ന ആളാണൊ?

ദേവദാസ്: ശരി... ശരി... എന്റെ വേഷം ഞാൻ മാറ്റാം.

മിഥാലി: നിങ്ങൾ വേഷം മാറ്റണമെന്നില്ല

ദേവദാസ്: എങ്കിൽ എനിക്ക് പോകാൻ സമയമായി, കുറച്ച് മദ്യമെങ്കിലും തരൂ..

ദിയ: നിങ്ങൾ ഈ വേഷം മാറ്റണം,ഈ ജഢപിടിച്ചതൊക്കെ വടിച്ചുകളയണം ഒ

മിഥാലി: ഈ വേഷം രസമുണ്ട്.

(റോഹൻ വരുന്നു, കൈയിൽ ഒരു പുസ്തകമുണ്ട്.)

ദിയ: (റോഹനോട്) നിങ്ങളെന്താണ് വായിക്കുന്നത്?

റോഹൻ: കുടിയന്റെ കുമ്പസാരം.

ദേവദാസ്: ഞാൻ പോയ്ക്കോട്ടെ, എനിക്ക് ധൃതിയുണ്ട്.

ദിയ: നിങ്ങൾക്ക് പോവ്വാണൊ?

റോഹൻ: കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും പോകാം.

മിഥാലി: (ദേവദാസിന്റെ അടുത്ത് പോയി) നിങ്ങളെ എനിക്കിഷ്ടമാണ്, ഈ രോമാവൃതമായ ശരീരം.

ദിയ: നീ പ്രാകൃതയാവരുത്, ഞാൻ ഷെവിംഗ് സെറ്റെടുത്ത് വരാം.

(റോഹൻ വായനയിലാണ്, നീലിച്ച പ്രകാശത്തിൽ നൃത്തം കാണാം, കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് രംഗം ഐ ഇരുണ്ടുണരുന്നു.വെളിച്ചം ദീയയും,മിഥാലിയും താഴെ വീണ് കിടക്കുന്നു.അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ താളം തെറ്റിയാണ് കിടക്കുന്നത്, ദേവദാസ് എഴുന്നേൽക്കുന്നു)

ദേവദാസ്: ഹലൊ.... ഡിയർ.. ലേഡീസ്..

എഴുന്നേൽക്കൂ....(യുവതിയുടെ ശ്വാസഗതി പരിശോധിക്കുന്നു.അവൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല,മിഥാലി മരിച്ചത് പോലെ തോന്നി പേടിക്കുന്നു. നിരാശനായി) ശ്ശോ.... ഇപ്പറയുന്ന പൊന്നും ശരിയല്ല, എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നുന്നു. (സ്ത്രീകളോട്) നിങ്ങളും അങ്ങനെ തോന്നേണ്ടവരാണ്, നിങ്ങളുടെ ചായം പൂശിയ അധരങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് ചുംമ്പിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. മറ്റാരെയും സ്നേഹിക്കണമെന്ന് വച്ചാൽ എന്റെ ഹൃദയം അത്ര വിശാലമല്ല. സങ്കുചിത ചിന്താഗതിക്കാരനായ എനിക്ക് നിങ്ങളോളം ഭ്രാന്തില്ല.

(ദിയ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു,അലറിയോടുന്നു പെട്ടെന്ന് മുഖം കഴുകുന്നു, കണ്ണാടി നോക്കിക്കൊണ്ട്)

ദിയ: ഭ്രാന്തി..... നിന്റെ അമ്മായി, നിനക്ക് ഞങ്ങളെ അറിയില്ല, കുറച്ച്

സ്വാതന്ത്ര്യം തന്നാൽ ഹൊ! ഈ ആണുങ്ങൾ ഇത്ര പൊട്ടയാണൊ?

ദേവദാസ്: എനിക്കൊരു സ്ഥലം വരെ പോകണം, മടുപ്പ് തോന്നുന്നു,..ഇവൾ

എന്താ എഴുന്നേൽക്കാത്തത്?

ദിയ: മമ്പ് പിടിച്ച ചക്കക്കുരു പോലെ കാല്, വേച്ച് വേച്ചുള്ള നടത്തം,കാടൻ ശരീരം,പൊന്തക്കാട് പോലെ മുടി, കുഴിഞ്ഞ കണ്ണുകൾ, ധാർഷ്ട്യ ഭാവം ........ശെ...... എനിക്ക് വേണ്ട ഈ സേവിംഗ്സ് സെറ്റ് ഉപയോഗിക്കൂ.....

ദേവദാസ്: നിങ്ങൾ സത്യത്തിൽ ആരാണ് എനിക്ക് തെക്കോട്ടാണ് പോകേണ്ടത്.ഇനിയും നിന്നാൽ ട്രെയിൻ പോകും, ഇത് നഗരമല്ലെ, ഞാനിന്നലെ ഗ്രാമത്തിലൂടെയാണ് സഞ്ചരിച്ചത്.

ദിയ: നിനക്ക് സൗന്ദര്യബോധമില്ല. എന്തൊരു വൃത്തികെട്ട ജീവിയാണ് നീ

ദേവദാസ്: ഞാനിന്നലെ കയറിയതൊരു ബാനറിലാണ്, പക്ഷേ അത് പൂട്ടിച്ചബാറായിരുന്നു.അവിടത്തെ ജോലിക്കാരെ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് കയറി കുടിച്ചു.

ദിയ: (മിഥാലിയെ ശ്രദ്ധിച്ച്) പക്ഷേ ഗരോറ്റിംഗ് സംഭവിച്ചാൽ ധമനികളിൽ തടിപ്പ് കാണും.

ദേവദാസ്: നിർത്തൂ..... നിങ്ങൾ എവിടേക്കോ... എന്നെയും കൊണ്ട് സഞ്ചരിച്ചു.എന്നുള്ളത് ഉറപ്പാണ്, (മിഥാലിയെ ചൂണ്ടി) ഈ കാണുന്നതിന് ജീവനുണ്ടൊ,അതൊരു നീ കൊന്നോ?

ദിയ: (ആശ്വാസത്തോടെ) ഒ.കെ..... ഒ.കെ......ആം ഓൾറൈറ്റ്....വൺ മിനുട്ട് ....ഒ.കെ....

ദേവദാസ്: നിങ്ങൾ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലൊ! എനിക്കെന്റെ രൂപം നഷ്ടപ്പെട്ടു. ഇത് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല, ഞാനൊരു ഊരുതെണ്ടിയാണ് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ നടന്നാൽ......... ഈ പാന്റും ഷർട്ടും നിങ്ങളുടെയാണൊ?

ദിയ: (ക്രൂരതയും, സൗമ്യവും ഇടകലർന്ന്) അവൾ എഴുന്നേൽക്കില്ല, അവളുടെ പിറകിലൂടെയാണ് ഞാൻ മുണ്ട് വച്ച് കഴുത്തിൽ കുരുക്കിയത്,... അവൻ എന്റെ കാമുകിയായിരുന്നു.

ദേവദാസ്: ഒ.കെ റിലാക്സ്,... ശവത്തെ ഇനി എന്തുചെയ്യാം, അതെങ്കിലും പറയൂ, എനിക്ക് സമയം ധാരാളമുണ്ടെങ്കിലും, ഇതൊന്നും രസമുള്ളതായി തോന്നുന്നില്ല. എനിക്ക് ശവങ്ങളെ ഇഷ്ടമല്ല.

ദിയ: കണ്ടില്ലേ,മരിച്ചിട്ടും ഇവളുടെ മുഖത്തിന് എന്തൊരു കാന്തിയാണ്, ഇതാണ് ഞാൻ മനസിലാക്കിയ രൂപം, ഇതിപ്പൊ സുന്ദരമാണ് കൊള്ളാം.

ദേവദാസ്: നിനക്കെന്തൊ, പ്രശ്നമുണ്ട്, അവളോടുള്ള സ്നേഹക്കൂടുതലൊ, എന്നോടുള്ള ആർത്തിയോ? എന്താ പ്രശ്നം?

(റോഹൻ വരുന്നു, കൈയിൽ ഒരു കുപ്പി റം കാണാം)

റോഹൻ: സർ ഞാൻ ഒഴിച്ച് തരാം

ദേവദാസ്: എനിക്കത്യാവിശ്യമില്ല, എനിക്കിപ്പോൾ കുടിക്കാൻ തോന്നുന്നില്ല.

ദിയ: (ദേവദാസിനോട്) സോറി, ഞാൻ കുടിച്ചോട്ടെ, നിങ്ങൾ മാന്യനാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.

ദേവദാസ്: നീ ഇത്രയും വിരൂപയാണൊ, ഛെ.... കഷ്ടം, വൈറ്റർ എനിക്കൊരു പെഗ്ഗ്.

റോഹൻ: (ഗമയിൽ) നിങ്ങളുടെ കോട്ടിനുള്ളത് ഇന്നലെ കഴിച്ചതാണ്.

ദേവദാസ്:ഞാൻ ഓഫീസിലേക്കാണ് പോകുന്നത്, എനിക്ക് വസ്ത്രങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കാൻ പറ്റില്ല.ഇവൾക്ക് പറ്റുമായിരിക്കും.

(ദിയ വസ്ത്രം അഴിച്ചു കൊടുത്ത് മൂലയിൽ ഇരിക്കുന്നു)

ദേവദാസ്: (ദേവദാസ് മദ്യപിച്ച് കൊണ്ട്) .... നഗ്നതയെ എല്ലാവർക്കും പേടിയാണ്, പക്ഷേ അതൊരു സ്വാഭാവിക മരണമെന്ന് തോന്നുന്നു.

റോഹൻ : ശരിയാണ്, താങ്കളുമായി ശയിക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവളുടെ ആഗ്രഹം, അത് നടന്നിരിക്കാം, പിന്നീട് നടന്നതെല്ലാം സ്വാഭാവികമാണ്, ശാന്തനായ മരണം പിണഞ്ഞു കിടന്ന ഭാഗങ്ങളിലൊന്ന് അടർന്നു വീണു.

(ദിയയുടെ ശബ്ദം പതിയെ കേൾക്കാം)

ദിയ: അവൾ അമ്മയോട് മരണകാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു,നീലവാനത്തിനപ്പുറം ഗന്ധർവ്വ കുമാരന്മാർ വസിക്കുന്നൊരിടമുണ്ടെത്രെ,! അവിടെ കമനീയമായ കൊട്ടാരത്തിൽ ചെമ്പട്ട് വിരിച്ച മെത്തയിൽ ശമനസുഖങ്ങളിലാറാടി ദേവതകൾ നിർവൃതി പൂകാറുണ്ടെത്രെ, അവിടേക്ക് താനും പോകുമെന്നവൾ എന്നോട് പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അവളുടെ ഉടലിൽ ക്ഷതങ്ങളുള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഉറങ്ങും നാട്ടിൽ അതിന്റെ പൂർണ്ണതയിലാണൊ,അവൾ മരിച്ചത്?

എങ്കിൽ അതെന്റെ കൈകൊണ്ടല്ലെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു. നിന്റെ കൈകൊണ്ടുമായിരിക്കില്ല.

ദേവദാസ്: നല്ല ശബ്ദം, എന്തൊരു ആകർഷണീയത, സത്യത്തിൽ സ്ത്രീകൾ ഉറക്കെ സംസാരിക്കാൻ പാടില്ല.

റോഹൻ: അതെ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്

ദേവദാസ്:(ഉച്ഛത്തിൽ) നിങ്ങളുടെ നഗ്നത നിങ്ങളെ പലതും, പഠിപ്പിക്കും

റോഹൻ: അവർ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗികളായിരുന്നു, നിങ്ങൾഅവർക്കിടയിൽ വിള്ളലുണ്ടാക്കി. ഒരുത്തിയെ നിങ്ങൾ കൊന്നു........ അല്ലെങ്കിൽ ഒരുവൾ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടിയും മറ്റവൾ ഇവർക്ക് വേണ്ടിയും പോരടിച്ചു മരിച്ചു.

ദേവദാസ്: എനിക്ക് നാട്ടിലേക്ക് തന്നെ പോകണം, ഈ വേഷം കൊള്ളാം, കുറച്ച് നാൾ കൂടി പിടിച്ചു നിൽക്കാം,

പക്ഷേ ഇവൾ കൊലചെയ്യപ്പെട്ടതാണെങ്കിൽ നിന്റെ കാമുകിയായിരുന്നിരിക്കണം.

(മദ്യം കുടിക്കുന്നു ,മിഥാലിയുടെ ശവത്തിനരികിൽ പോയി)

ദേവദാസ്:ഞാൻ പോകുന്നു

(റോഹിൻ തനിച്ചാകുന്നു, ഉണർന്നെണീക്കുന്നു)

റോഹൻ: അമ്മേ...........

ഇന്ന് ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടു, സ്വപ്നമൊ യാഥാർത്ഥ്യമൊ എന്നറിയില്ല, ആ സ്വപ്നത്തിൽ എന്റെ കാമുകി മരിച്ചു. ദേവദാസ് അയാൾ ക്രൂരനാണ് . സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം സത്യമാകില്ലല്ലൊ! ജോലി പോകുമെന്ന ഭയത്താലൊ അവളെ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന ഭയത്താലൊ ......... ഞാനിപ്പോൾ ഡോർമെട്രിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങാറെ ഇല്ല, അച്ഛൻ കള്ള് കുടിക്കാതെ പണിക്ക് പോകാനൊക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് കാശിനായ് അമ്മയ്ക്കരികിൽ ചടഞ്ഞ്കൂടി ഇരിക്കും പോലെ. ഞാൻ തനിച്ചാണ്........