(O.F.PAILLY Francis)
ആശാൻ്റെ സൃഷ്ടിയിൽ ആകൃഷ്ടനായി,
ആരാധനയ്ക്കായൊരുങ്ങി ഞാനും.
ആ മലർമഞ്ചലിൽ അരുമയോടെ,
അറിയാതെയൊന്നു തഴുകി ഞാനും.
ആവണിത്തെന്നൽ പൊഴിഞ്ഞു മെല്ലെ,
ആകസ്മികമാം സ്പർശനത്തിൽ.
അമൃതവർഷിണിയിലാറാടി ഞാൻ,
അനവദ്യസുന്ദരയാമങ്ങളിൽ.
അതിരില്ലാത്ത നിൻ ചിന്തയിന്നും
അലയടിക്കുന്നു ഭൂതലത്തിൽ.
അറിവിന്നായ് കാംക്ഷിച്ചിടുന്നു ഞാനിന്നും
അനുഗ്രഹമേകണേയെന്നിലെന്നും.
നഗ്നപാദങ്ങൾ പതിഞ്ഞ ഭൂവിൽ,
പത്മരാഗപ്രഭയേകും സൃഷ്ടികളല്ലോ.
പതിയുന്ന ഹൃദയത്തടങ്ങളിലിന്നും
പരിശുദ്ധ സ്നേഹത്തിൻ മന്ദഹാസം.
പാരിലെന്നും നിൻ തൂലിക തീർത്തൊരു
പാരിജാതം വിടർന്നീടുമല്ലോ.