എന്നാലുമെന്‍ മണ് ഡൂക കന്യേ, നടനവിസ്മയം നടത്തി പാട്ടിലാക്കി
എന്റെ ഹൃദയം നുകര്‍ന്ന നിന്‍ കോകിലനാദം മതിമറന്ന്
പാടവരമ്പില്‍ പലമാത്ര നടുവിനടിയേറ്റന്നറിയുമോ പ്രാണ പ്രേയസി
മൂര്‍ഖാണി വൈദ്യന്റെ കാഷായകോപ്പകള്‍ ഓരോന്നൂറ്റവേ
കീശ ചൂഴുന്ന കാശിനാല്‍ തിര നുരയുന്ന വൈദ്യരാണിയും,
തഴമ്പിന്‍ കൈത്തലമുള്ളില്‍ പിടയുന്ന ഞരമ്പിന്‍ മിഴികളും,
നിന്റെ സ്നേഹാഗ്നിയാല്‍ എങ്ങോ മറഞ്ഞെന്‍ ഓമനേ.
പച്ചിലക്കാട്ടില്‍ പ്രണയാതുരനായ് മറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോള്‍,
ക്രോം ക്രോം രാഗ സല്ലാപവതിയായി കുണുങ്ങി കുണുങ്ങി നീ,
ചാരത്തണയുന്ന കാഴ്ചയില്‍ മനമാകെ കുളിര്‍മഴ പൊഴിയും
ബന്ധുക്കള്‍ താണ്ഡവസംഹാരമാടവേ കൊലാപ്പി നിയമങ്ങള്‍ കാറ്റില്‍ പറത്തി
താമരപൂവാടയുടുത്ത നിന്നെ മറ്റൊരു ചേലയായ് ഞാനണിയാം.
