മികച്ച കവിതകൾ

ലോകം മുഴുവൻ കൂടുകളാണെങ്കിലും
ആകാശത്ത് ഒറ്റയ്ക്കലയാനാണെനിക്കിഷ്ടം.
നിങ്ങൾ നീട്ടുന്ന ഒരു കൂടും 
എനിക്ക് പാകമാകില്ല.

പരുപരുത്ത ആ അരികുകളിൽ
എന്റെ ചിറകുകൾ, ഓർമ്മകൾ
എല്ലാം തട്ടിമുറിയുന്നു.... 

സ്വന്തം കൂടുകളിലേക്ക് 
എന്നെ ക്ഷണിക്കാനാശിക്കുന്നവരേ,
എവിടെയും സ്വസ്ഥമാകാനാവാത്ത
ഒരാത്മാവിനെ
നിങ്ങളെവിടെ പാർപ്പിക്കാനാണ്?

ഒരാകാശത്ത് മാത്രം
തുഴഞ്ഞുശീലിച്ച ചിറകുകൾ
എങ്ങിനെ അടങ്ങിയിരിക്കാനാണ്?

നക്ഷത്രങ്ങളെ 
കൊത്തിവിഴുങ്ങാനായുന്ന ചുണ്ടുകൾക്ക്
നിങ്ങൾ നീട്ടുന്നയീ
ധാന്യമണികൾ എന്തിനാണ്?