രാത്രിയില്‍ ഭാര്യയോടു ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ് അങ്ങു വഴക്കുമൂത്തു .രണ്ടുപേരും ഒപ്പത്തിനൊപ്പം പറഞ്ഞു പലതും .സഹിക്കെട്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു ''മതിയായി നിങ്ങളോടൊപ്പമുള്ള പൊറുതി ഞാനെന്‍റെ വീട്ടില്‍ പോകുന്നൂ . ഇനി ഒരു നിമിഷം
നിങ്ങടെ കൂടെ താമസിക്കാന്‍ എന്നെ കിട്ടില്ല ..എന്തൊരു ദുര്‍വിധി .നാളെ പുലരട്ടെ കാണിച്ചുതരാം ,''
അവളതു പറഞ്ഞ് അയാള്‍ക്കു മുന്നില്‍ ഉറഞ്ഞുതുള്ളി കൊണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ കതകടച്ച് മുറിയില്‍ പോയി കിടക്കയില്‍ വീണു. അയാള്‍ ദേഷ്യം സഹിക്കവയ്യാതെ വാതിലില്‍ പലവുരു ചവുട്ടി .തലപെരുത്ത് അയാള്‍ കണ്ണില്‍ കണ്ടതെല്ലാം വലിച്ചെറിഞ്ഞ് സോഫയിലേയ്ക്കു ചാഞ്ഞു .
രണ്ടു മനസ്സിലും വിദ്വേഷം ആഞ്ഞു കത്തി കൊണ്ടിരുന്നു. കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മനസ്സു രണ്ടും തണുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
അയാള്‍ വിചാരിച്ചു അവള്‍ മുറി തുറക്കുമെന്ന് .അവള്‍ വിചാരിച്ചത് അയാള്‍ വാതിലില്‍ മുട്ടുമെന്നാണ് .രണ്ടും സംഭവിച്ചില്ല . തോല്‍ക്കാന്‍ മനസ്സില്ലാത്ത രണ്ടു മനസ്സുകള്‍ അസ്വസ്തതയാലും വേദനയാലും നീറി പുകഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു .
ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രിയായിരുന്നു അന്ന് രണ്ടുപേര്‍ക്കും .
പുലര്‍ച്ചെ , ആവിപറക്കുന്ന ചായയുമായി അവള്‍ സോഫയില്‍ മയക്കത്തിലായിരുന്ന അയാളെ തൊട്ടുവിളിച്ചു. നീട്ടിപിടിച്ച ചായകപ്പുവാങ്ങി കുടിക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ അവളെ സാകുതം നോക്കി . അവള്‍ അയാളോട് ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.
കപ്പ് താഴെ വച്ച് അയാള്‍ അവളെ തന്നിലേയ്ക്ക് വലിച്ചടുപ്പിച്ചു .
''നീ പോകുമോ എന്നെ വിട്ട് ..അയാള്‍ ചോദിച്ചു
''ഞാന്‍ ..ഞാനെങ്ങനെ വിട്ടുപോകും നിങ്ങളില്ലാതെ ഞാന്‍ ....അതു മുഴുവനാക്കും മുന്‍പേ അയാളുടെ കരവലയത്തിലൊതുങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു അവള്‍.
