(രാജേഷ് ആട്ടീരി)
ആശുപത്രി വരാന്തയിലെ ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നു മയങ്ങാനൊരുങ്ങുകയായിരുന്നു സുകു. അപ്പോഴാണ് അമ്മ വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന മുറിയിൽ നിന്ന് ഭാര്യയായ ഭവാനി അങ്ങോട്ട് ഓടി വന്നത്. അവൾ കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .
എന്താണാവോ ഇത്ര ഭയപ്പെട്ടു ഓടി വരാൻ കാരണം ?
"അമ്മ, അമ്മ …."-
ഭവാനിയുടെ സ്വരം ഇടറിയോ ?
"അമ്മക്കെന്തു പറ്റി ?" - സുകു ചോദിച്ചു
"അമ്മ സത്യേട്ടനെ കാണണമെന്ന് പറയുന്നു ! സത്യേട്ടൻ മരിച്ചപ്പോൾ പോലും അമ്മ ഇത്ര വിഷമിച്ചതായി ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല . എങ്ങനെയാണു അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കേണ്ടത് എന്നെനിക്കറിയില്ല !"
സുകു ഭവാനിയോടൊപ്പം അമ്മ കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്കോടി .
അതാ അമ്മ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരിക്കുന്നു !
ആശുപത്രി വരാന്തയിലെ ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നു മയങ്ങാനൊരുങ്ങുകയായിരുന്നു സുകു. അപ്പോഴാണ് അമ്മ വയ്യാതെ കിടക്കുന്ന മുറിയിൽ നിന്ന് ഭാര്യയായ ഭവാനി അങ്ങോട്ട് ഓടി വന്നത്. അവൾ കിതക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു .
എന്താണാവോ ഇത്ര ഭയപ്പെട്ടു ഓടി വരാൻ കാരണം ?
"അമ്മ, അമ്മ …."-
ഭവാനിയുടെ സ്വരം ഇടറിയോ ?
"അമ്മക്കെന്തു പറ്റി ?" - സുകു ചോദിച്ചു
"അമ്മ സത്യേട്ടനെ കാണണമെന്ന് പറയുന്നു ! സത്യേട്ടൻ മരിച്ചപ്പോൾ പോലും അമ്മ ഇത്ര വിഷമിച്ചതായി ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല . എങ്ങനെയാണു അമ്മയെ ആശ്വസിപ്പിക്കേണ്ടത് എന്നെനിക്കറിയില്ല !"
സുകു ഭവാനിയോടൊപ്പം അമ്മ കിടക്കുന്ന മുറിയിലേക്കോടി .
അതാ അമ്മ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരിക്കുന്നു !
സത്യേട്ടനെ കാണാൻ പറ്റുമെന്നുള്ള തോന്നലാണോ ഇങ്ങനെ എഴുന്നേറ്റിരിക്കാൻ അമ്മയുടെ മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും ശക്തി നൽകിയത് .
"അമ്മേ , എന്താ വേണ്ടത് ?"
അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഒരു കസേരയിട്ടിരുന്നു ആ കൈകൾ തൻ്റെ കൈകളിൽ വെച്ച് സുകു ചോദിച്ചു .
"മോനേ , എനിക്ക് സത്യനെ കാണണം !"
"അമ്മേ , സത്യേട്ടന്റെ ആണ്ട് ബലി അല്ലേ ഒരാഴ്ച മുമ്പ് കഴിഞ്ഞത്? അമ്മ മറന്നു പോയോ?
"ഇല്ല ! പക്ഷേ അവൻ്റെ ഹൃദയം സ്വീകരിച്ച ആൾ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടല്ലോ?
അയാൾ ഇവിടെ ഒരു ഡോക്ടർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു അറിഞ്ഞു. ആ തോമസ് ഡോക്ടറെ എനിക്ക് കാണണം. എൻ്റെ സത്യനല്ലേ അവൻ ?"
"അമ്മ വിഷമിക്കേണ്ട ! ഞാൻ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരാം !"
സുകു പുറത്തേക്കിറങ്ങി .
ഒരു അമ്മ അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചാൽ മകന് വരാതിരിക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ !
അതാ ആ ഡോക്ടർ പുറത്തക്കു പോകാനായൊരുങ്ങി മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തക്കു വരുന്നു .
പെട്ടെന്നാണ് ഡോക്ടർ സുകുവിനെ ശ്രദ്ധിച്ചത് .
എവിടെയോ കണ്ടു മറന്നത് പോലെ !
അയാൾ സുകുവിനെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടു കുറച്ചു നേരം സ്തബ്ധനായി നിന്നു .
ഒരു പക്ഷേ ആ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉടമ തൻ്റെ അനുജനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കാണും !
അയാളുടെ പാദങ്ങൾ യാന്ത്രികമായി സുകുവിന്റെ അടുത്തെത്തി .
"സുകുവല്ലേ …?"
"അതേ ,ഞാൻ താങ്കളെ കാണാൻ വരികയായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് താങ്കളെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് പറയുന്നു. അടുത്തുള്ള മുറിയിൽത്തന്നെയാണ്. ഒന്ന് വരാമോ?"
"വരാം !എന്നാണ് അഡ്മിറ്റ് ആയത് ?"
"ഇന്ന് രാവിലെ തലകറക്കം തോന്നിയിട്ട് കൊണ്ട് വന്നതാണ് . നടക്കാൻ വയ്യാതായിട്ട് ഒരു വർഷമായി."
അവർ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു .
ഡോക്ടറെ കണ്ടതും ആ അമ്മ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി .
"കരയേണ്ട ,, അമ്മേ ! നിങ്ങളുടെ സത്യൻ എൻ്റെ ഹൃദയമായി ഇന്നും ജീവിക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മയ്ക്ക് എന്ത് സഹായത്തിനും ഈ മകൻ ഉണ്ടാകും !"
ആ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞുവോ ?
"അമ്മേ , എന്താ വേണ്ടത് ?"
അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഒരു കസേരയിട്ടിരുന്നു ആ കൈകൾ തൻ്റെ കൈകളിൽ വെച്ച് സുകു ചോദിച്ചു .
"മോനേ , എനിക്ക് സത്യനെ കാണണം !"
"അമ്മേ , സത്യേട്ടന്റെ ആണ്ട് ബലി അല്ലേ ഒരാഴ്ച മുമ്പ് കഴിഞ്ഞത്? അമ്മ മറന്നു പോയോ?
"ഇല്ല ! പക്ഷേ അവൻ്റെ ഹൃദയം സ്വീകരിച്ച ആൾ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടല്ലോ?
അയാൾ ഇവിടെ ഒരു ഡോക്ടർ ആയി ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്ന് സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു അറിഞ്ഞു. ആ തോമസ് ഡോക്ടറെ എനിക്ക് കാണണം. എൻ്റെ സത്യനല്ലേ അവൻ ?"
"അമ്മ വിഷമിക്കേണ്ട ! ഞാൻ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരാം !"
സുകു പുറത്തേക്കിറങ്ങി .
ഒരു അമ്മ അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചാൽ മകന് വരാതിരിക്കാൻ ആവില്ലല്ലോ !
അതാ ആ ഡോക്ടർ പുറത്തക്കു പോകാനായൊരുങ്ങി മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തക്കു വരുന്നു .
പെട്ടെന്നാണ് ഡോക്ടർ സുകുവിനെ ശ്രദ്ധിച്ചത് .
എവിടെയോ കണ്ടു മറന്നത് പോലെ !
അയാൾ സുകുവിനെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടു കുറച്ചു നേരം സ്തബ്ധനായി നിന്നു .
ഒരു പക്ഷേ ആ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉടമ തൻ്റെ അനുജനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു കാണും !
അയാളുടെ പാദങ്ങൾ യാന്ത്രികമായി സുകുവിന്റെ അടുത്തെത്തി .
"സുകുവല്ലേ …?"
"അതേ ,ഞാൻ താങ്കളെ കാണാൻ വരികയായിരുന്നു. അമ്മയ്ക്ക് താങ്കളെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന് പറയുന്നു. അടുത്തുള്ള മുറിയിൽത്തന്നെയാണ്. ഒന്ന് വരാമോ?"
"വരാം !എന്നാണ് അഡ്മിറ്റ് ആയത് ?"
"ഇന്ന് രാവിലെ തലകറക്കം തോന്നിയിട്ട് കൊണ്ട് വന്നതാണ് . നടക്കാൻ വയ്യാതായിട്ട് ഒരു വർഷമായി."
അവർ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു .
ഡോക്ടറെ കണ്ടതും ആ അമ്മ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി .
"കരയേണ്ട ,, അമ്മേ ! നിങ്ങളുടെ സത്യൻ എൻ്റെ ഹൃദയമായി ഇന്നും ജീവിക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മയ്ക്ക് എന്ത് സഹായത്തിനും ഈ മകൻ ഉണ്ടാകും !"
ആ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞുവോ ?
ഡോക്ടർ അമ്മയ്ക്ക് സമീപം കസേരയിൽ ഇരുന്നു ആ കൈകളിൽ തഴുകി.
അമ്മ പെട്ടെന്ന് തേങ്ങിത്തേങ്ങി കരയാൻ തുടങ്ങി .
ആ കണ്ണീർ സന്തോഷത്തിന്റെയോ സന്താപത്തിന്റെയോ ?
ആ വേദനയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ മകന്റെ ഹൃദയത്തിനു കഴിയുമോ ?
അമ്മ പെട്ടെന്ന് തേങ്ങിത്തേങ്ങി കരയാൻ തുടങ്ങി .
ആ കണ്ണീർ സന്തോഷത്തിന്റെയോ സന്താപത്തിന്റെയോ ?
ആ വേദനയെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ മകന്റെ ഹൃദയത്തിനു കഴിയുമോ ?
