ഒരു നല്ല സായാഹ്നത്തിൽ ഒരു യുവ രാജകുമാരി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച് ഒരു വനത്തിൽ തനിയെ നടക്കാൻ പോയി. തണുത്തുറഞ്ഞ ഒരു നീരുറവയുടെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൾ അൽപ്പനേരം വിശ്രമിക്കാൻ അവിടയുണ്ടായിരുന്ന തിട്ടയിൽ ഇരുന്നു.
അപ്പോൾ അവളുടെ കയ്യിൽ ഒരു സ്വർണ്ണ പന്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട കളിപ്പാട്ടമായിരുന്നു; അവൾ എപ്പോഴും അത് വായുവിലേക്ക് എറിയുകയും വീഴുമ്പോൾ വീണ്ടും പിടിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു . തിട്ടയിൽ ഇരുന്ന് കുറച്ച് സമയത്തിന് ശേഷം അവൾ പന്ത് ആകാശത്തേക്ക് വളരെ ഉയരത്തിൽ എറിഞ്ഞു, അത് താഴേക്ക് വീണപ്പോൾ പിടിക്കാൻ പറ്റിയില്ല; പന്ത് നിലത്തു ഉരുണ്ടുപോയി, അവസാനം അത് ഉറവയിലേക്ക് വീണു.
രാജകുമാരി അവളുടെ പന്തിന് വേണ്ടി ഉറവയിലേക്ക് നോക്കി, പക്ഷേ അത് വളരെ ആഴത്തിലേക്ക് പോയിരുന്നു..ഉറവക്ക് ആഴം കൂടുതലുള്ളതിനാൽ അവൾക്ക് അതിന്റെ അടിഭാഗം കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അപ്പോൾ അവൾ തന്റെ നഷ്ടത്തെക്കുറിച്ച് വിലപിക്കാൻ തുടങ്ങി, "അയ്യോ! എനിക്ക് എന്റെ പന്ത് വീണ്ടും ലഭിക്കുമെങ്കിൽ, എന്റെ എല്ലാ നല്ല വസ്ത്രങ്ങളും ആഭരണങ്ങളും ലോകത്തിലുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ അത് തിരച്ചെത്തിക്കുന്നവർക്ക് നൽകും.
അവൾ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഒരു തവള ഉറവയിലെ വെള്ളത്തിൽ നിന്നും തല പൊന്തിച്ച് പുറത്ത് വന്ന് ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞു,
"രാജകുമാരി, നീ എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ കരയുന്നത്?
'അയ്യോ!' അവൾ ചോദിച്ചു തവളെ, നിനക്കെനിക്കുവേണ്ടി എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും? എന്റെ സ്വർണ്ണ പന്ത് ഈ ഉറവയിൽ വീണു. "
തവള പറഞ്ഞു: എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ മുത്തുകളും ആഭരണങ്ങളും നല്ല വസ്ത്രങ്ങളും വേണ്ട; എന്നാൽ നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കുകയും ഞാൻ നിന്നോടുകൂടെ ജീവിക്കുകയും നിന്റെ സ്വർണ്ണ പാത്രത്തിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും നിന്റെ കട്ടിലിൽ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്താൽ ഞാൻ നിന്റെ പന്ത് നിനക്കു കൊണ്ടുവന്നു തരും. "
"എന്തൊരു വിഡ്ഢിത്തം,' രാജകുമാരി ചിന്തിച്ചു, ഈ മണ്ടൻ തവള സംസാരിക്കുന്നു! അവന് ഒരിക്കലും എന്നെ സന്ദർശിക്കാൻ ഈ ഉറവയിൽ നിന്നും പുറത്തുകടക്കാൻ കഴിയില്ല, എന്നിരുന്നാലും എന്റെ പന്ത് എനിക്കായി ലഭിക്കുമെങ്കിൽ, അവൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നത് അവന് ലഭിക്കുമെന്ന് രാജകുമാരി അവനോട് പറഞ്ഞു.
അപ്പോൾ അവൾ തവളയോട് പറഞ്ഞു,
'ശരി, എന്റെ പന്ത് എനിക്ക് കൊണ്ടുവന്നു തന്നാൽ നിങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെടുന്നതെല്ലാം ഞാൻ ചെയ്തു തരുന്നതാണ്.
അപ്പോൾ തവള തല താഴ്ത്തി വെള്ളത്തിനടിയിൽ മുങ്ങി; അല്പസമയത്തിനു ശേഷം അവൻ പന്ത് വായിൽ വെച്ച് വീണ്ടും കയറിവന്ന് ഉറവയുടെ അരികിൽ എറിഞ്ഞു. യുവ രാജകുമാരി തന്റെ പന്ത് കണ്ടയുടനെ അത് എടുക്കാൻ ഓടി; അത് വീണ്ടും കയ്യിൽ തിരികെ കിട്ടിയതിൽ അവൾ അതിയായ സന്തോഷത്തിലായി.
തവളയെ കുറിച്ച് ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചില്ല, പക്ഷേ കഴിയുന്നത്ര വേഗത്തിൽ അതിനെയും കൊണ്ട് രാജകുമാരി കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് ഓടി. തവള അവളുടെ പിന്നാലെ നടന്ന് വിളിച്ചു, പറഞ്ഞു.
'രാജകുമാരി, നിൽക്കൂ, നിങ്ങൾ പറഞ്ഞതുപോലെ എന്നെ കൂടെ കൊണ്ടുപോകൂ ', പക്ഷേ അവൾ ആ വാക്ക് കേൾക്കാൻ നിന്നില്ല.
അടുത്ത ദിവസം, രാജകുമാരി അത്താഴത്തിന് ഇരുന്നപ്പോൾ, ഒരു വിചിത്രമായ ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു - ടാപ്പ്, ടാപ്പ് - പ്ലാഷ്, പ്ലാഷ് - മാർബിൾ ഗോവണിപ്പടിയിൽ നിന്ന് എന്തോ വരുന്നത് പോലെ. വാതിൽക്കൽ, ഒരു ചെറിയ ശബ്ദം നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
"എന്റെ രാജകുമാരി, വാതിൽ തുറക്കൂ, നിന്റെ യഥാർത്ഥ പ്രണയത്തിലേക്കുള്ള വാതിൽ ഇവിടെ തുറക്കൂ! പച്ചമരത്തണലിൽ നീരുറവ തണുത്തുറഞ്ഞ് ഞാനും നീയും പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓർക്കുക .
അപ്പോൾ രാജകുമാരി വാതിലിനടുത്തേക്ക് ഓടി, അത് തുറന്നു, അവിടെ അവൾ മറന്നുപോയ തവളയെ കണ്ടു. ആ കാഴ്ചയിൽ അവൾ ഭയന്നുവിറച്ചു, കഴിയുന്നത്ര വേഗത്തിൽ വാതിലടച്ച് സീറ്റിലേക്ക് മടങ്ങി. അവളെ എന്തോ ഭയപ്പെടുത്തുന്നത് കണ്ട അവളുടെ പിതാവായ രാജാവ്, എന്താണ് കാര്യമെന്ന് അവളോട് ചോദിച്ചു.
"ഇന്ന് രാവിലെ ഉറവയിൽ നിന്നും എന്റെ പന്ത് ഉയർത്തി കൊണ്ട് വന്ന ഒരു തവളയുണ്ട്," അവൾ പറഞ്ഞു: ആ തവളക്ക് എന്നോടൊപ്പം കൊട്ടാരത്തിൽ താമസിക്കണമെന്ന്. ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു. ; എന്നാൽ അവൻ ഇപ്പോൾ വാതിൽക്കൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. അവൻ അകത്തേക്ക് വരാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു."
അവൾ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ തവള വീണ്ടും വാതിലിൽ മുട്ടി പറഞ്ഞു: "എന്റെ രാജകുമാരി, വാതിൽ തുറക്കൂ,
നിന്റെ യഥാർത്ഥ പ്രണയത്തിലേക്കുള്ള വാതിൽ ഇവിടെ തുറക്കൂ! പച്ചമരത്തണലിൽ നീരുറവ തണുത്തുറഞ്ഞ്ഞാനും നീയും പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓർക്കുക ."
അപ്പോൾ രാജാവ് യുവരാജകുമാരിയോട് പറഞ്ഞു: നീ വാക്ക് നൽകിയതുപോലെ അത് പാലിക്കണം; അതുകൊണ്ട് പോയി അവനെ അകത്തേക്ക് വിടൂ.
അവൾ അങ്ങനെ ചെയ്തു, തവള മുറിയിലേക്ക് ചാടി, എന്നിട്ട് നേരെ--ടാപ്പ്, ടാപ്പ്--പ്ലാഷ്, പ്ലാഷ്--എന്നു പറഞ്ഞ് രാജകുമാരിയുടെ മുറിയിൽ രാജകുമാരി ഇരിക്കുന്ന മേശയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി.
"എന്നെ ഒരു കസേരയിൽ ഇരിക്കാൻ അനുവദിക്കൂ.. തവള രാജകുമാരിയോട് പറഞ്ഞു, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കട്ടെ."
'ഇതു ചെയ്തയുടനെ തവള പറഞ്ഞു, "നിന്റെ പ്ലേറ്റ് എന്റെ അടുത്ത് വെയ്ക്കുക, ഞാൻ അതിൽ നിന്ന് കഴിക്കാം "അവൾ ഇത് ചെയ്തു, അവൻ കഴിയുന്നത്ര ഭക്ഷണം കഴിച്ചശേഷം അവൻ പറഞ്ഞു, ഇപ്പോൾ ഞാൻ ക്ഷീണിതനാണ്; എന്നെ മുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി കട്ടിലിൽ കിടത്തുക. രാജകുമാരിക്കതു ഇഷ്ട മായില്ലെങ്കിലും, അവനെ തന്റെ കൈയ്യിൽ എടുത്ത് സ്വന്തം കട്ടിലിൽ തലയിണയിൽ കിടത്തി, അവിടെ തവള രാത്രി മുഴുവൻ കഴിച്ചു കൂട്ടി സുഖമായി ഉറങ്ങി. നേരം വെളുത്തപ്പോൾ അവൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് താഴേക്ക് ചാടി വീടിന് പുറത്തിറങ്ങി.
അപ്പോൾ, പിന്നെ' രാജകുമാരി വിചാരിച്ചു, അവസാനം അവൻ പോയി, ഇനി ഞാൻ അവന്റെ കാര്യത്തിൽ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല.
പക്ഷേ അവൾ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ടു; രാത്രി വീണ്ടും വന്നപ്പോൾ വാതിലിൽ തട്ടുന്നത് അവൾ കേട്ടു; തവള ഒരിക്കൽ കൂടി വന്നു പറഞ്ഞു
"എന്റെ രാജകുമാരി, വാതിൽ തുറക്കൂ, നിന്റെ യഥാർത്ഥ പ്രണയത്തിലേക്കുള്ള വാതിൽ ഇവിടെ തുറക്കൂ! പച്ചമരത്തണലിൽ നീരുറവ തണുത്തുറഞ്ഞ് സ്ഥലത്ത് വെച്ച് ഞാനും നീയും പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഓർക്കുക ."
രാജകുമാരി വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ തവള അകത്തു വന്നു, നേരം പുലരുന്നതുവരെ പഴയതുപോലെ തലയിണയിൽ കിടന്നുറങ്ങി. മൂന്നാം രാത്രിയും അവൻ അതുതന്നെ ചെയ്തു. എന്നാൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ രാജകുമാരി ഉണർന്നപ്പോൾ, തവളയ്ക്ക് പകരം, സുന്ദരനായ ഒരു രാജകുമാരൻ, താൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും മനോഹരമായ കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കുന്നതും അവളുടെ കട്ടിലിന്റെ തലയിൽ നിൽക്കുന്നതും കണ്ട് അവൾ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.
ഒരു യക്ഷിയുടെ ആഗ്രഹത്തിനു വഴങ്ങാത്തതിന് തന്നെ ഒരു തവളയാക്കി മാറ്റിയ വെറുപ്പുളവാക്കുന്ന ഒരു യക്ഷികഥ രാജകുമാരൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. തവള രൂപത്തിൽ നിന്നും മോചനം ലഭിക്കാൻ ഏതെങ്കിലുമൊരു രാജകുമാരി അവനെ നീരുറവയിൽ നിന്ന് പുറത്തെടുക്കുകയും അവളുടെ തളികയിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും മൂന്ന് രാത്രി അവളുടെ കട്ടിലിൽ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നതുവരെ അവൻ തവള രൂപത്തിൽ കഴിയും എന്ന് വിധിക്കപ്പെട്ടു.
രാജകുമാരൻ പറഞ്ഞു, "നീ യക്ഷിയുടെ ക്രൂരമായ മനോഗതം തകർത്തു, ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ആഗ്രഹിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല, നീ എന്നോടൊപ്പം എന്റെ എന്റെ രാജ്യത്തിലേക്ക് വരണം, അവിടെയെത്തി ഞാൻ നിന്നെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും നീ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം നിന്നെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുകയും സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്യും.
യുവ രാജകുമാരി, അതെല്ലാം സമ്മതിച്ചു.. അധികനാൾ കഴിഞ്ഞില്ല,
ഒരു ദിവസം അവർ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ, ഒരു സ്വർണ്ണ രഥം മയിൽ പീലികളാൽ അലങ്കരിച്ച് എട്ട് മനോഹരമായ കുതിരകളുമായി, ഒരു സ്വർണ്ണ ചരടുമായി അവരുടെ അടുത്ത് എത്തി. രഥത്തിനു മുന്നിൽ രാജകുമാരന്റെ ദാസനായ വിശ്വസ്തനായ സാരഥി ഉണ്ടായിരുന്നു. തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട യജമാനന്റെ നിർഭാഗ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞു, അവന്റെ ഹൃദയം വിങ്ങി വിറച്ചു .
അവർ രാജാവിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു, എട്ട് കുതിരകളുമായി വന്ന രഥത്തിൽ കയറി, രാജകുമാരന്റെ രാജ്യത്തേക്ക് പുറപ്പെട്ടു, അവർ സുരക്ഷിതമായി അവിടെ എത്തി വിവാഹിതരായി. അവിടെ അവർ വളരെക്കാലം രാജാവും രാജ്ഞിയുമായി സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചു.
