ഈ കുഴിമാടത്തിൽ
എന്നെ തനിച്ചാക്കിയിട്ടു
നിങ്ങളെല്ലാം എങ്ങോട്ടാണ്
പോയ് മറഞ്ഞത്.
കൂരിരുട്ടിൽ ഒരിത്തിരി വെട്ടത്തിനായ് ആരെങ്കിലും
ഒരു തിരി തെളിച്ചുവെക്കുക.!!

അന്ധകാരം എന്നിൽ
ഭയത്തിന്റെ വിത്തുകൾ
വിതക്കുന്നുണ്ട്....!!
ഈ മണ്ണടരുകളെല്ലാം
പൊളിഞ്ഞു പാളിയായി
എന്റെ മേൽ നിപതിക്കുമോ..
അതിനു മുകളിൽ
വെച്ച കല്ലുകൾ എങ്ങനെ
താങ്ങി നിറുത്തപ്പെടും..
അവയെല്ലാം എന്നിലേക്ക്‌ പതിക്കുകയില്ലേ..

തലയിൽ ഒരു പെരുപ്പ്
അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട്.
തലയോട്ടിക്കുള്ളിൽ
ചിതലുറുമ്പുകളരിക്കുന്നു.
ഒരു വേള കണ്ണുകൾ
ചിതൽ പുറ്റുകൾ-
വന്നു മൂടുമോ ആവോ.?..

പ്രിയ കൂട്ടുകാരേ..
എന്റെ നെറുകയിൽ
നിങ്ങളേകിയ സ്നേഹ
ചുംബനത്തിന്റെ
ചൂട് മാറും മുമ്പ്
എന്നെയീ ഇരുട്ടിൽ
തനിച്ചാക്കി നിങ്ങളെല്ലാം
എങ്ങോട്ടാണ്
പോയ് മറഞ്ഞത്..