കവിതകൾ

പലായിരം കാണികൾ ഇരിക്കും
വേദിയിൽ ഒരായിരം വേഷങ്ങൾ
കെട്ടിയാടി
രാമനായ് ചായം പൂശി ഞാൻ
വന്നപ്പോൾ
രാവണ രൂപം മുന്നിൽ വന്നു
കൃഷ്ണനായ് ചായം പൂശി ഞാൻ
വന്നപ്പോൾ

കംസ രൂപം മുന്നിൽ വന്നു
യേശുവായി ചായം പൂശി ഞാൻ
വന്നപ്പോൾ
യൂദാസിൻ രൂപം മുന്നിൽ വന്നു
ഗാന്ധിയായി ചായം പൂശി ഞാൻ
വന്നപ്പോൾ
ഗോഡ്‌സെ രൂപവും മുന്നിൽ വന്നു.
പണ്ടാരോ ചൊല്ലിയ പൊള്ളിൻ
കഥയിൽ നന്മയിൻ കൂടെ
നീതി നിന്നു.
ആ കഥകളിൻ തത്ത്വജ്ഞാനത്തിലൂന്നിഞാൻ
നാടക കഥകളിൽ നാട്യമെഴുതി.
രംഗങ്ങളോരോന്നും തുന്നിച്ചേർത്തുഞാൻ
ചായം പൂശി നിറഞ്ഞാടി.
രാമന് കയ്യടി ചിലതൊക്കെ കേട്ടേലും
രാവണന് കയ്യടി മുഴങ്ങി നിന്നു
യൂദാസിനും ഗോഡ്സേക്കും
കംസനും കയ്യടി
ഓരോ ദിനവും കൂടി വന്നു.
കയ്യടിക്കായ് യൂദാസാവണോ?
സംതൃപ്‌ത്തിക്കായ് യേശുവാവാനോ?
നന്മയോ തിന്മയോ ആരോട്
ഞാൻ കൂട്ടാവേണ്ടു.
സന്ദേഹം അനവധി വന്നുവെങ്കിലും
ഉത്തരം അകലെ മാറി നിന്നു.
നാടകം എന്നതിൻ അർത്ഥം
തേടി ഞാൻ ജീവിതം എന്നതിൽ
വന്നു നിന്നു.....