പാടാത്തപാട്ടിന്റെയീണമായീ
ചൂടാത്ത പൂവിൻസുഗന്ധമായീ
നീയെന്റെ മൗനസങ്കീർത്തന ധാരയിൽ
നിർമല ഭൂപാളരാഗമായീ...
ഒരു തൂവലിൻ മൃദുസ്പർശമായീ
ആത്മാവിൽ നവ്യാനുഭൂതിയേകീ....
ആരെൻ നിനവിലായാരുമറിയാതെ-
യന്തരംഗത്തിലെ സംഗീതമായ്
ഏതോ നിയോഗമാർന്നെത്തിയെന്റെ
ജീവനിൽ തേൻമാരി പെയ്തപോലെ...
ആരാമശോഭയ്ക്കു മാറ്റുകൂട്ടുന്നൊരാ
ചെമ്പനീർപൂവിതൾ കാന്തിപോലെ
പൂവിതൾത്തുമ്പിൽ തിളങ്ങുന്ന നീഹാര-
ബിന്ദുവിൽ മിന്നുന്നൊരർക്കനെപ്പോൽ!
ഓരോമൊഴിയിലുമോരോ സ്മിതത്തിലു-
മത്രമേൽ രാഗംപകർന്നുതന്നൂ
സ്നേഹോപഹാരമായ് മാറിൽഞാൻചാർത്തിടാം
കാണിയ്ക്കപോലെയീക്കാവ്യഹാരം!