കവിതകൾ

ഇനിയെന്തു വേണം നിനക്കായ്മകനെ
ഈ ജന്മമത്രയും നീ മാത്രമല്ലേ 
അകലാനറിയാതെ നിഴലായിരുന്നവർ 
അറിയാതെ നീ പോയ വഴികൾക്കുപാത്രമായ്

ലഹരിയിൽ മുങ്ങും തലമുറതൻശാപ
രക്തസാക്ഷിത്വം വഹിക്കാൻ വിധിയത് 
അമ്മയായച്ഛനായ്, കൂടപ്പിറപ്പായ് താങ്ങായ് 
മാറേണ്ടതല്ലേ ഈ വാർദ്ധക്യകാലത്ത് 

നീരാളികൈകൾ കൊളുത്തിട്ടതറിയാതെ
സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്യുന്നു ജന്മദാതാക്കൾ
ഏതേതു വഴികളിൽ വിതച്ചതെന്നറിയാതെ
ഇഴയറ്റു പോകുമീ രക്തബന്ധങ്ങൾ
നീരറ്റുവീഴുന്ന കൗമാരമെത്രയോ 
ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ
ഒടുങ്ങുന്നു ഭ്രാന്തിനാൽ
നോവിൽ പടർന്നാർത്തു കരയുന്നു
മൗനത്തിൻ ഗർത്തങ്ങൾ തേടുന്നു