അറിയുന്നു ഞാൻ സഖേ നിൻ കദനവും
കണ്ണീർക്കടലിനുപ്പും,
കൊടുങ്കാറ്റുലക്കും
നെഞ്ചിൻ ചിറ്റോളങ്ങളും.
കരങ്ങൾ
ചേർത്തണക്കുവാൻ
പാകത്താ
കൽപ്പടവിലേറ്റം
കണ്ടു ഞാൻ നിന്നെ ,
നിലീനമാം നിൻ മുഖം
നിറകണ്ണും ചേർത്തണച്ചെത്ര
കാതം ഞാനൊഴുകി ,
വിതുമ്പുന്നു
നീയെന്തിനെന്നോർത്തു.
കാനനം തല്ലിത്തകർക്കുന്ന
കാമിനി നെഞ്ചുനോവുന്ന
നിൻ പ്രണയവനി കണ്ടുമുട്ടാഞ്ഞിട്ടോ?
കാലം തകർത്തൊരാ നെഞ്ചകക്കണ്ണാടി ഷഡ്ഭുജ കോണിൽ രൂപകം നോക്കും നിൻ
കാമിനി കണ്ണീർ പടർന്നിട്ടോ ?
ഒരു തുണ്ടു നിലാവിൻ പ്രണയനോവുംപേറി ഞാൻ വഴി തിരിയുമ്പോൾ
പടവിൽ നീയേകനായിരുന്നു.
ആർത്തൊഴുകി ഞാനാർത്തി മേവുന്ന ആഴക്കടലിനോളങ്ങളിൽ, നീരാളിക്കൈകളിൽ വീർപ്പുമുട്ടുമ്പോഴും
നിൻ മുഖമായിരുന്നെൻ നെഞ്ചകം നിറയെ, ചേർത്തണയ്ക്കുവാൻ മാർത്തടം ചുരത്തിയാർത്തണ യുമ്പോഴും
വിദൂര നക്ഷത്രങ്ങളിൽ കൊരുത്തിതൾ
വിടർത്തുകയായിരുന്നു നിൻ കൺകൾ.
പലതും പറയുവാൻ കൊതിച്ചും,
പകുതിയിൽ പതറി ബാക്കിയായും
ഒഴുകവെ,
ഓടിയണഞ്ഞ വേനലിൽ
ഉടൽ മുറിഞ്ഞതും
വിരഹ വേനലിനറുതിയിൽ
നീലവാനിൻ കിളിവാതിൽ തുറന്നതും
പുഴ നിറഞ്ഞതും
അടുക്കുതെറ്റിയാ പ്രണയവാക്യവും ചുമന്നു ഞാനൊടുവിലാ പടവിലെത്തുമ്പോൾ
ഉടൽ മുറിഞ്ഞപോൽ ശൂന്യമായിരുന്നാ
പടവും
പ്രാന്തവും .
ഇട മുറിഞ്ഞും
തളർന്നും
തടം തല്ലി പാഞ്ഞാഴുകുമ്പോഴും മരണത്തിലെന്നപോലിന്നും
സത്യമാണെൻ
പ്രണയം സഖേ
