(Padmanabhan Sekher)
ഓർമ്മ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ
ലോകമൊരു തറവാടായേനെ
തിരികെ എത്താനാകാതെ
എത്തിയേടത്തു ജീവിച്ചേനെ.
ലോകമൊരു മായാജാലമായേനെ
സ്വന്തം എന്തെന്നറിയില്ലായിരുന്നു
ജനന മരണങ്ങൾ എന്തായേനെ
പേരറിയാത്ത സുഹൃത്തുക്കൾ.
കഴിഞ്ഞവ ഓർക്കില്ലായിരുന്നു
ഓർക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലായേനെ
ഓർത്തു സങ്കടപ്പെടില്ലായിരുന്നു
ഒപ്പം സന്തോഷത്തിമിർപ്പും.
പങ്കുവെയ്ക്കാൻ ആവാത്ത
വികാരങ്ങൾക്ക് അറുതിവന്നേനെ
കാര്യങ്ങൾക്കു കരണമില്ലായെനെ
ഒന്നും കാണാതെപോകില്ലായിരുന്നു.
പേരുകൾ ഒന്നും ഓർക്കില്ലായിരുന്നു
ആരെയും തിരിച്ചറിയില്ലായിരുന്നു
തെറ്റും ശരിയും ഉണ്ടാകില്ലായിരുന്നു
ആവർത്തനവിരസത ഇല്ലാതായേനെ.
ഓർമ്മ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ
ഭൂതഭാവികാലം ഇല്ലാതായേനെ
വരുംകാലത്തെ ഓർക്കാതെ
വർത്തമാനത്തിൽ നമ്മൾ
ഒന്നുമറിയാതെ ജീവിച്ചേനെ.
