ഞാൻ ആട്ടിൻ കുഞ്ഞിനോട് പറഞ്ഞു
നിന്നെ ഇറച്ചിക്കു വേണ്ടിയാണ് വളർത്തുന്നത്.
ആട്ടിൻകുഞ്ഞ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
അത് ചിരിച്ചതെന്തിനാണെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായില്ല.
നീ മുട്ടനാടായിപ്പോയത് എൻ്റെ കുഴപ്പമാണോ? വെള്ളം കലക്കി കൊടുക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അപ്പോൾ ആട്ടിൻകുഞ്ഞ് തലയുയർത്തി നോക്കി മോണകാട്ടി ചിരിച്ചു.
പ്ലാവില നടുവെ കീറി വായിലേക്ക് വെച്ചു കൊടുക്കുമ്പോൾ അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി
നീ ഒരു പെണ്ണാടായിരുന്നെങ്കിൽ കൊല്ലാൻ കൊടുക്കില്ലായിരുന്നു.
ചെവിയിലെ ചെള്ളിനെ പറിച്ചു കൊന്നുകളയുമ്പോൾ സുഖം കൊണ്ടെന്ന പോലെ അവൻ ദേഹത്തിനോട് ചേർന്ന് ഉരസി നിന്നു.
അപ്പോൾ അറിയാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു പോയി
കൂടുതൽ സ്നേഹം കാണിക്കണ്ട, പിന്നിട് വളരെ ദു:ഖിക്കേണ്ടി വരും.
ഞാൻ കിടക്കുമ്പോൾ അവൻ കട്ടിലിൽ ചാടിക്കേറാറുണ്ട്.കട്ടിലിൽ മുള്ളാൻ സമ്മതിക്കാതെ ഓടിക്കുമ്പോൾ മനസ് മന്ത്രിക്കും.
ഇതൊന്നും അധികം നാളില്ല
അത് കേട്ടിട്ടെന്ന പോലെ ഓടുന്നതിനിടയിൽ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കും.
അപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ ഓർക്കും സാധാരണ ആട് ചിരിക്കാറില്ലല്ലോ എന്ന്.
കുറച്ച് വളർന്നപ്പോൾ അവൻ കൊമ്പ് വെച്ച് എൻ്റെ ദേഹത്ത് ഉരസി തുടങ്ങി. ചിലപ്പോൾ തല ചായ്ച്ച് ഇടിക്കാൻ നോക്കും.പക്ഷെ അപ്പോഴും അവൻ ചിരിക്കും
എന്താണ് അവനെ പോലെ എനിക്ക് സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയാത്തതെന്ന് പലപ്പോഴും ഞാൻ ആലോചിക്കാറുണ്ട്.
ഒരിക്കൽ കൊമ്പിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഈ കാര്യം അവനോട് തന്നെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അപ്പോഴും അവൻ ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ.
അവസാനം അവൻ്റെ മുമ്പിൽ വെച്ച് വില പേശൽ നടക്കുമ്പോൾ അവൻ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
കയറ് മാറി കൊണ്ടു പോകുമ്പോൾ അവൻ്റെ കണ്ണ് എൻ്റെ പോക്കറ്റിലായിരുന്നു. അത് നിറഞ്ഞിരുന്നു.
കയറിൽ വലിച്ചിഴച്ച് കൊണ്ടു പോകുമ്പോഴും അവൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ഒടുവിൽ ജീവൻ ശരീരത്തിൽ നിന്നകലുമ്പോഴും അവൻ ചിരിച്ചതായി ആരോ പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.
പക്ഷെ, ആ ചിരി അവൻ്റെ കരച്ചിലായിരുന്നു ......
