കവിതകൾ

നിദ്രയിലാണ്ട പൂവ് ഒരിറ്റു രക്തത്തിൽ ഉറക്കമുണരുന്നു. ദീർഘമാം നിദ്ര 

വിട്ടൊഴിയാൻ എന്നെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു,

അഞ്ചാറു ദിവസം മുമ്പേ.

ആദ്യമൊരല്ഭുതം, സ്നേഹസുഗന്ധം

പിന്നെ വേദന, ഉപദേശം ഭയം. എന്തിനോ -

വേണ്ടിയെന്നെ പ്രാപ്തയാക്കി പോലും.

ഇതളിന്റെ നിറം കൂടിയെന്ന് ഒരു പക്ഷം

വാട്ടമുണ്ടെന്ന് മറുപക്ഷം, രണ്ടും സത്യാ-

ന്വേഷികൾ തന്നെ, പെണ്ണിന്റെ രക്തമൂറ്റി

ചൂടുകായുന്നവർ.

വീണ്ടും കാറടുത്തു ,പുഴയൊഴുകുന്നു

നീന്തിത്തുടിക്കാൻ കൊതിച്ചവർ മാറി നിന്നു.

പേടിയല്ല ഒരറപ്പ്, മാറി നിന്ന് " fbൽ "പരതി -

നീതി തേടി.,

ആ ദിവസങ്ങളിൽ നിനക്ക് കൂട്ടായി നെഞ്ചോട്

ചേർക്കാൻ ഞാനുണ്ട് ? മതി പൂരം പെരുപ്പിക്കാൻ.

വിജലമ്പിച്ച കുറേ ലൈക്കും വേദനയും

ബാക്കിയായി.

കമന്റിൽ എന്തോ കണ്ടു പിടിച്ച സന്തോഷം

തളംകെട്ടി നിന്നു ,നന്മമരങ്ങളുടെ മൊത്ത -

കച്ചവടത്തിനുതകുന്ന വിധം.

ആഹാ! എത്ര സുന്ദരം അവർണ്ണനീയം

എന്റെ നാട് !