ദൈവത്തിൻ്റെ അത്യപൂർവ്വ സൃഷ്ടിയിലൊന്നാണു നീയെന്നു
വിശ്വസിച്ചു പോവുന്നു ഇന്നും...
ഒന്നു കോറിവരയ്ക്കുമ്പോളേക്കും
വരിയിലും വരയിലും ജീവൻ നിറച്ചു വച്ചതും
കണ്ടതാണു ഞാൻ....
നിന്നിലേക്ക് മാത്രമായ് നീ ഒഴുകിത്തുടങ്ങിയത്
അതറിയാതെ പോയതിൽ
ഉള്ളം നോവുന്നു
നിൻ്റെ ഒടുക്കമല്ല ഉള്ളിനെ കുത്തി വലിക്കുന്നത്...
തിരിച്ചുവരണം എന്നെൻ്റെ കാതോരം ബാക്കിയായത്.
