കവിതകൾ

കാർമേഘം ഇരുണ്ടു
കടൽ കാറ്റെവിടെ
കടൽ ശാന്തമായി
കര ഒന്ന് ഭയന്നു

പുലർകാലേ എന്നും
പതിവായി എത്തും
ഉൾക്കടലിന്റെ ഗന്ധം
കര നുകരാനായി നിന്നു 

നിര നിരയായ് എത്തും
തിരമാലകൾ എവിടെ
തലോടലിനായ്‌ വിതുമ്പി
കര കാത്തു  നിന്നു 

നുര പതയായി എത്തും
തിരമാലകൾ എവിടെ
 അണിയാനായ് നിന്ന
കര ഒന്നു ഭയന്നു

കടൽ കാറ്റ് മറന്നോ
കടലെന്നെ മറന്നോ
കരൾ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു
കര ഒന്ന് ഭയന്നു 

കനി  തേടി പോയ
കടൽ മക്കൾ എവിടെ
കര കാണാനാവാതെ
കടലിൽ കുഴഞ്ഞോ 

കടൽ കാണാനായെത്തും
കിടാങ്ങൾ ഇന്നെവിടെ
കടൽ ഇതെന്തേ കാര്യം
അറിയാത്തപോലെ 

ഇമവെട്ടാതങ്ങു
കണ്ണിണകൾ കാത്തു
കാണാത്തതിതെന്തേ
കര ഒന്നു ഭയന്നു