(Sathish Thottassery)
അന്ന് നീ തന്ന വാക്കുകൾ
വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപേ,
ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു.
എന്റെ കുഞ്ഞു ഹൃദയത്തിൽ,
നിന്റെ മുഖപുസ്തകത്തിലൂടെ
നീ കോറിയിട്ട അക്ഷരങ്ങളെ
അന്നേ ഞാൻ കളഞ്ഞിരുന്നു.
വരകൾ; വൃത്തങ്ങൾ, വളവുകൾ;
തീയതികൾ, സ്വപ്നങ്ങൾ, ചുംബനങ്ങൾ,
എല്ലാം ഇന്നെനിക്കന്യം.
സ്നേഹത്തിൻ മഞ്ഞുകണങ്ങൾ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു പോയി.
ഉണങ്ങിയ എഴുത്തോലകൾ
ദ്രവിച്ചു പൊടിഞ്ഞു പോയി.
പ്രണയാഗ്നിയുടെ ചൂടുള്ള പുക,
ആകാശ ചക്രവാളത്തിൽ
വിലയിച്ചില്ലാതെയായി.
അവസാനം,
ശേഷിച്ച ഓർമ്മകളുടെ ആത്മാക്കൾ
അപ്പൂപ്പൻ താടികൾ പോലെ
ഗതിയില്ലാ പ്രേതങ്ങളായി
എവിടെയൊക്കെയോ അലയുന്നുണ്ട്.
മോക്ഷം തേടി.