ഒപ്പമുണ്ടായീടാനാശിച്ചുപോകിലും പ്രിയരേ,
മൃത്യുവിൻ മണിനാദമിരമ്പുന്നെന്നുള്ളിലും
ചിറകെട്ടി നിർത്തിയ കണ്ണീരിൻ പാടങ്ങ-
ളറിയാതെന്നാത്മാവിൽ ചാലുകൾ തീർക്കുന്നു.
നിറകുട സൗന്ദര്യമാമീ, കേദാരഭൂമിയി-
ലല്‌പായുസ്സായിടും മോഹകമലങ്ങ-
ളിതൾ കൊഴിഞ്ഞൂഴിയിൽ നിപതിക്കു-
മെന്നുള്ളൊരുണ്മയിൽ ചിരിക്കുന്നൂ
കാലഭേദങ്ങളും...
അനുധാവനം ചെയ്യുന്നനുമാത്രയെങ്കിലും
സാഫല്യദൂതുമായ് ഭാഗ്യമിങ്ങണയുമോ?
ഏകാന്തതീരത്ത് ചേർത്തുനിർത്തീടുവാ-
നാരാനുമെങ്ങാനുമീ,വഴിയെത്തുമോ?
പെയ്തൊഴിയാത്തൊരെന്നുള്ളിലെ
തീമഴയെന്നിലായൊതുങ്ങട്ടെ
ചാരമായീടുവാൻ...
ആരോ കൊളുത്തിയ പ്രതികാരജ്വാലക-
ളൂതിക്കെടുത്തെട്ടെൻ മാനസക്കുയിലുകൾ!
