എന്നുമിരുട്ടിനെ പേടിച്ചിരുന്നു ഞാൻ,
ഇരുട്ടു കറുപ്പല്ല
നിറക്കൂട്ടു ചാലിച്ചവെട്ടത്തിൻ
കാൽസ്പർശമേൽക്കാത്ത
അജ്ഞാന പ്രേതങ്ങൾ
ചുറ്റിക്കറങ്ങുന്ന,
പേടിയിടം മാത്ര-
മെന്നുമറിഞ്ഞു ഞാൻ!
പച്ച പഴുക്കും ചുവപ്പാവും
ചുവപ്പങ്ങുണങ്ങിക്കറുപ്പാകും;
ഞാനറിയാത്തൊരു
ലോകം പുതയ്ക്കുന്ന
ആകാശനീലിമ
അത്യന്തമദ്ഭുതം!
ജീവിതം കണ്ട
നിറവിസ്മയങ്ങളേ,
നിങ്ങളലിയുന്ന
സത്യമോ, വെള്ളയും!
