മൊഴിയിൽ ലോഗിൻ ചെയ്ത ശേഷം രചനകൾ നേരിട്ടു സമർപ്പിക്കു. Login/Register
Some of our best stories
ഓറിയന്റ് എക്സ്പ്രസ്
ക്രൊയേഷ്യൻ യാത്രയുടെ അവസാനരാത്രിയാണിന്ന്. ഏകമായ യാത്രകളിൽ കാണുന്നവരോടൊക്കെ മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കണമെന്നു തോന്നാറുണ്ടെങ്കിലും പലപ്പോഴുമതിനു കഴിയാറില്ല. എന്നിലേക്കുതന്നെ ഒതുങ്ങിക്കൂടി, ഒച്ചയും ബഹളങ്ങളിൽനിന്നുമെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞുമാറി ഹോട്ടലിന്റെ ഏതെങ്കിലും മൂലയിൽചെന്നിരുന്നു എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വായിക്കാറാണ് പതിവ്. പതിവിനു വിപരീതമായി ഇന്ന് ഹോട്ടൽബാറിൽ വെച്ചു പരിചയപ്പെട്ട മാർക്കിനഭിമുഖമായിട്ടാണിരിപ്പ്.
തൃശൂരുനിന്നും പാലക്കാട് വഴി കോയമ്പത്തൂർക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു യാത്രയുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാത്ത യാത്ര. രണ്ടുമൂന്നു കൊല്ലം ജീവിച്ച സ്ഥലമാണ്. ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ പൂവിട്ട മണ്ണും. കുനിയമുത്തൂരിലെ ചോളപ്പാടങ്ങളും, പീളമേട്ടിലെ തുണിമില്ലുകളും, പൂമാർക്കറ്റിലെ പൂക്കടകളും, ശിരുവാണിയിലെ കുടിനീരും ഇടയ്ക്കിടെ ഓർമ്മയിൽവരും.
ഒരു വെളുപ്പാംകാലത്ത് ഇറയത്ത് തൂങ്ങിനിന്നുകൊണ്ട് കട്ടന്‍ മോന്തുമ്പോഴാണ് ശങ്കരന്‍ നായര്‍ ആ കാഴ്ച കണ്ടത്. തൊഴുത്തിന്റെ പിന്നിലൂടെ തല നീട്ടി കിടന്നിരുന്ന കുമ്പള വള്ളി പൂവിട്ടിരിക്കുന്നു.
പോയ കാലത്തിന്റെ ശേഷിപ്പുകളെന്നിൽ, ഓർമ്മതന്നോളങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചുണരവേ; ഓളങ്ങളിൽപ്പെട്ടൊഴുകുന്ന നൗക പോൽ, ആടിയുലയുന്നു മൂകമെൻ ഹൃത്തടം!
എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾതൻ ശേഷിപ്പുകളെല്ലാം... ഭദ്രമായ് ഞാൻ കാത്ത കുങ്കുമച്ചെപ്പു നീ... ഒട്ടും നിനയ്ക്കാത്ത നേരത്തു വന്നെത്തി, തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു പോയിതോ കാലമേ!
എന്നും സുരക്ഷിത- മായിപ്പൊതിഞ്ഞെന്നെ, പൊന്നുപോൽ കാത്തു രക്ഷിച്ച കരങ്ങളെ... തട്ടിയകറ്റുവാ- നായിട്ടു മാത്രമായ്, എത്തിയതെന്തിനു ചൊല്ലൂ നിയതി നീ.
പോയ ദിനങ്ങ- ളെനിക്കു സമ്മാനിച്ച മോഹനമോർമ്മതൻ ശേഷിപ്പുകൾക്കുള്ളിൽ, ഞാനുറങ്ങീടട്ടെ നിത്യ നിതാന്തമാം, ശാന്തമാം നിദ്രയെ പുൽകുന്നതു വരെ!
