(Sathish Thottassery)

അന്ന് നീ തന്ന വാക്കുകൾ
വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപേ,
ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നു. 

എന്റെ കുഞ്ഞു ഹൃദയത്തിൽ, 
നിന്റെ മുഖപുസ്തകത്തിലൂടെ 
നീ കോറിയിട്ട അക്ഷരങ്ങളെ 
അന്നേ ഞാൻ കളഞ്ഞിരുന്നു. 
വരകൾ; വൃത്തങ്ങൾ, വളവുകൾ;
തീയതികൾ, സ്വപ്‌നങ്ങൾ, ചുംബനങ്ങൾ,
എല്ലാം ഇന്നെനിക്കന്യം. 

സ്നേഹത്തിൻ മഞ്ഞുകണങ്ങൾ
അലിഞ്ഞലിഞ്ഞു പോയി. 
ഉണങ്ങിയ എഴുത്തോലകൾ 
ദ്രവിച്ചു പൊടിഞ്ഞു പോയി.
പ്രണയാഗ്നിയുടെ ചൂടുള്ള പുക, 
ആകാശ ചക്രവാളത്തിൽ 
വിലയിച്ചില്ലാതെയായി. 

അവസാനം,
ശേഷിച്ച  ഓർമ്മകളുടെ ആത്മാക്കൾ 
അപ്പൂപ്പൻ താടികൾ പോലെ 
ഗതിയില്ലാ പ്രേതങ്ങളായി 
എവിടെയൊക്കെയോ അലയുന്നുണ്ട്‌.
മോക്ഷം തേടി.