മൊഴിയിൽ ലോഗിൻ ചെയ്ത ശേഷം രചനകൾ നേരിട്ടു സമർപ്പിക്കു. Login/Register
Some of our best stories
ഓറിയന്റ് എക്സ്പ്രസ്
ക്രൊയേഷ്യൻ യാത്രയുടെ അവസാനരാത്രിയാണിന്ന്. ഏകമായ യാത്രകളിൽ കാണുന്നവരോടൊക്കെ മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കണമെന്നു തോന്നാറുണ്ടെങ്കിലും പലപ്പോഴുമതിനു കഴിയാറില്ല. എന്നിലേക്കുതന്നെ ഒതുങ്ങിക്കൂടി, ഒച്ചയും ബഹളങ്ങളിൽനിന്നുമെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞുമാറി ഹോട്ടലിന്റെ ഏതെങ്കിലും മൂലയിൽചെന്നിരുന്നു എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വായിക്കാറാണ് പതിവ്. പതിവിനു വിപരീതമായി ഇന്ന് ഹോട്ടൽബാറിൽ വെച്ചു പരിചയപ്പെട്ട മാർക്കിനഭിമുഖമായിട്ടാണിരിപ്പ്.
തൃശൂരുനിന്നും പാലക്കാട് വഴി കോയമ്പത്തൂർക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ ഒരു യാത്രയുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാത്ത യാത്ര. രണ്ടുമൂന്നു കൊല്ലം ജീവിച്ച സ്ഥലമാണ്. ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ പൂവിട്ട മണ്ണും. കുനിയമുത്തൂരിലെ ചോളപ്പാടങ്ങളും, പീളമേട്ടിലെ തുണിമില്ലുകളും, പൂമാർക്കറ്റിലെ പൂക്കടകളും, ശിരുവാണിയിലെ കുടിനീരും ഇടയ്ക്കിടെ ഓർമ്മയിൽവരും.
ഒരു വെളുപ്പാംകാലത്ത് ഇറയത്ത് തൂങ്ങിനിന്നുകൊണ്ട് കട്ടന്‍ മോന്തുമ്പോഴാണ് ശങ്കരന്‍ നായര്‍ ആ കാഴ്ച കണ്ടത്. തൊഴുത്തിന്റെ പിന്നിലൂടെ തല നീട്ടി കിടന്നിരുന്ന കുമ്പള വള്ളി പൂവിട്ടിരിക്കുന്നു.
ഉമ്മ അവനെ താലോലിച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ. "ഇച്ച് മാണ്ട." അവൻ ഉമ്മയോട് കയർത്തു. "അതന്താടാ അനക്ക് മാണ്ടാത്തത്?"
"കൂട്ടായില്ലാതെ എങ്ങനെതിന്നാ?" "ഈ കൂട്ടാനൊന്നും അനക്ക് പോരല്ലെ. ഇഞ്ഞിയെത്താ അനക്ക് മാണ്ടത്?" "മീമ്മാണം " അതും പറഞ്ഞവൻ കരയാൻ തുടങ്ങി. ഉമ്മക്ക് ദേഷ്യം വന്ന് അടിക്കാൻ കൈ ഉയർത്തിയെങ്കിലും അവനെ അടിച്ചില്ല പകരം അവനോട് നല്ല ശീലത്തിൽ അവന്റെ കൈയ്യും പിടിച്ച് തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള പാടത്തിന്റെ മദ്ധ്യത്തിലുള്ള കിണറിൽ ഓടിക്കളിക്കുന്ന മീനുകളേ ചൂണ്ടികാണിച്ചാ ഉമ്മ പറഞ്ഞു "ആക്കുണു മീന്ന് ഇഞ്ഞി ചോറൈയ്ച്ചോ?"
