ഉറങ്ങാൻ നേരമായി...
മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞുകത്തുന്ന
പകലിനെ അണച്ചശേഷം
ഇരുട്ടുപുതച്ചുകിടന്നു.
കണ്ണടയ്ക്കാത്തതിനാലാവാം
കൂരിരുട്ടിലുമപ്പോൾ
വെളിച്ചമുണ്ടെന്ന് ഞാന്
കണ്ടറിഞ്ഞു.
തപിച്ചുനിൽക്കുന്ന ഭൂമി
കാർമേഘനിഴലിൽ
ശയിക്കുന്നപോലെ,
നീന്തിനീങ്ങുന്ന രാത്രി
അസ്തമിക്കാത്ത
പകലിലേയ്ക്കൊരു
അലാറസൂചിയെ ദൃഢപ്പെത്തി
നെഞ്ചിൻതുടിപ്പുകളെയവിടെ
ബാക്കിയാക്കുന്നു.
ഞാൻ കണ്ണുചിമ്മി...
