വിട പറയാൻ വെമ്പുന്ന
കാലമേ നീയെന്നിൽ,
വിരഹം നിറച്ചു
മറയുകയോ?
പുത്തൻ പ്രതീക്ഷ-
കളുമായി ഞാൻ നിന്നെ,
വരവേറ്റ നാളുകൾ
നീ മറന്നോ?
നീയറിഞ്ഞില്ലേയെൻ
മാനസമായിരം,
കൂരമ്പു കൊണ്ടു
തകർന്നു പോയീ...
കളിയും ചിരിയുമായ്
നിന്നോടു കൂടി ഞാൻ
കവിതയെഴുതി-
ക്കഴിഞ്ഞു കൂടി.
പുലരി പൂക്കുമ്പോഴും
സന്ധ്യയെത്തുമ്പോഴും,
കവിതകളായിര-
മോർത്തു വച്ചൂ.
ഓർമ്മകളിൽ പോലും
കരിനിഴൽ വീഴിച്ച,
വാസരമെങ്ങനെ
ഞാൻ മറക്കും?
ഇനി നീ വരുമ്പോൾ
ഞാൻ എതിരേൽക്കുകയില്ല,
വിടപറയുമ്പോൾ
കരയുകില്ല!
എല്ലാം മറന്നു നീ
പുതുവസ്ത്രവുമിട്ടു,
പുഞ്ചിരി തൂകി
വന്നെത്തിയാലും;
എല്ലാം മറക്കുന്ന
കാലമേ നിൻ ചിരി,
എന്നിൽ കിനാക്ക-
ളുണർത്തുകില്ല!
എന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ
കവർന്നു മറയുന്ന...
നിന്നെ ഞാൻ
സ്നേഹിക്കയില്ലിനിമേൽ!
