ആരും കാണാതിരിക്കാനാ
മട്ടുപ്പാവിലെ വള്ളിപ്പടർപ്പിനിടയിൽ
മിണ്ടാതെയനങ്ങാതെ
ഇത്രനാൾ അത്രമേൽ
സഹനത്തിലമർന്നത്
ഓരോ കാലൊച്ചയിലും
നിശ്വാസമടക്കി
അമർന്നടങ്ങി
എന്നിട്ടും
ഒരുനാൾ .....
ഞാനിതാ .....
തൊലിയടർത്തി
കണ്ടം തുണ്ടമാക്കി
അതിലും തൃപ്തരാവാതെ
മുള്ളിലുരച്ച് .....
സ്വനതന്തുക്കൾ മരവിച്ച
എനിക്കെങ്ങനെ
കരയാനാവും
അതോ....
കേൾക്കാതെയോ?
ഉയിരാകെ ഉലയുന്നു
ഉള്ളം പൊള്ളുന്നു
എന്തൊരു ചൂടാണിത്!
വയ്യ! എനിക്കു വയ്യാ!!
എങ്കിലും .....
ഞാനറിയും
രുചിമുകുളങ്ങളിലലിയുമ്പോൾ
അറിയാതൊരാനന്ദം!
അന്നമായ് മാറുവ -
തിന്നാനന്ദം !!!