കവിതകൾ

പുഴകൾ കഥ പറയുന്നു,
നിഴലു പതിഞ്ഞ താഴ്വരയിൽ. 

വനങ്ങൾ

കനലെരിയുന്നുവോ രാവുകളിലിങ്ങനെ 
ദീർഘമീ ശ്വാസ ഗതികളാൽ നിത്യവും
നിന്റെ സ്മൃതിയിലെ നീല ഞരമ്പുകൾ
തുടികളായെത്തും വർണ്ണയാമങ്ങളിൽ

ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിൽ രണ്ടു
സംശയങ്ങളെത്തീർക്കാൻ, ...

സ്നേഹമൊരു കുറ്റമാണ് 
ഒരു ദൈവത്തോടടുത്തിരുന്ന് മറ്റൊരു ദൈവത്തെ

കപടവേഷം പൂണ്ട ദൈത്യമോഹങ്ങൾ 
ഹൃദയാരണ്യകങ്ങളിൽ

ഞാനൊരു മോശം പടയാളിയാണ്.
എന്നിൽ നിന്ന് തുടങ്ങി
എന്നിൽ തന്നെ അവസാനിക്കുന്ന
യുദ്ധം

കാറ്റു തലോടു,മോളപ്പരപ്പിനകം വീട്ടിലാമീനും
കാറ്റിന്റെ കൈയ്യുംപിടിച്ചങ്ങ്,മേലോട്ടു

ഇവിടെ ഞാൻ 
എന്റെ മരണം കുറിച്ച
തൂലികയെ  
സമർപ്പിക്കുന്നു.

'ഞങ്ങൾ ഉറുമ്പുകൾ
ഈഭൂമി ഗോളത്തിൽ
സാമ്രാജ്യം സൃഷ്ടിച്ച്,
അച്ചടക്കത്തോടെ
മരുവുന്ന

മൂവന്തി ചോപ്പിൽ മുങ്ങി താഴുന്ന സൂര്യകിരണങ്ങൾ...
ദൂരെ.. ദൂരെ
വർണ്ണാഭമായ സാഗരം.
അലയടിച്ചുയരുന്ന തിരമാലകൾ.
പറയാൻ ബാക്കി വെച്ചതെന്തോ...

കാലിക്കസേരകൾ ചിരിക്കുന്നു മൗനമായ്,
വരാന്തയിൽ

വർത്തമാനപ്പകിട്ടിൻ കാലമേ
വ്യർത്ഥമാം സ്വപ്നങ്ങളുയൂട്ടിയുറപ്പിച്ച...

നീ അടച്ചിട്ട ജാലകത്തിന്, മറുവശത്തുണ്ട് ഞാൻ.
മുറിവുകൾ തുന്നിയടച്ച നിൻ ജാലകങ്ങൾ,

മഴയേ ജാലക വാതിലിൽ
താളം തട്ടി
നീ വീണ്ടും തിമർത്തു പെയ്യവേ...

എല്ലാം ത്യജിച്ചിട്ടിറങ്ങും മുൻപേ,
ഗൗതമ,നാദ്യമായ് പിതാവായ്

ലോകം വളരുകയാണ് 
നമ്മുടെ നാടും  വളരുകയാണ് 
വളരുന്ന ലോകത്തിൽ 
മാറ്റങ്ങൾ

പടവെട്ടി,പ്പഴിചാരി,ത്തകരുന്ന മക്കളേ
പുതുമഴക്കാറും പിണക്കമാണേ! 

ഒട്ടും

പെയ്തിട്ടും മോഹങ്ങളാറാതെ മേഘങ്ങൾ,
പിന്നെയും പിന്നെയും പെയ്തുവന്ന്.

മഴ

ജനിച്ചു വളർന്ന വീടായിരുന്നു
അവളുടെ ആദ്യ വിദ്യാലയം.
തുറന്നിട്ട കാരുണ്യത്തിന്റെ
തായനങ്ങളുള്ള വിദ്യാലയം.

ഒരിക്കലും പിരിഞ്ഞു പോവില്ലെന്നു കരുതിയത് നഷ്ടപ്പെട്ടും
ഒരിക്കലും മറക്കില്ലെന്നു