Poetry

പിന്നിലൊട്ടിനിൽക്കുമ്പോൾ നിനക്കേറ്റം പ്രിയതരം
എൻ്റെ ജീവൻ്റെ ഹരിത മുദ്രകൾ....

എഴുത്തുകാരാ,
വിരൽതുമ്പിൽ നിന്നും
നിങ്ങളുപേക്ഷിക്കുന്ന വാക്കുകൾ      എവിടെ പോകുമെന്നറിയാമോ ?
അകത്തെ

അപരാധിയായി ഞാനി-
വിടെ ജീവിത പടവുകൾ
പിറകിലേയ്ക്കിറങ്ങി
നടക്കവെ!

കരയല്ലേ കരികളെ
കരയാതിരിക്കുക, നിൻ
കരയിൽ കയറുവോർ
കരയില്ല നിശ്ചയം. 

വാക്കുകൾ വറ്റിപ്പോയ നിളയാണിന്നെൻ്റെ മാനസ്സം.
മൗന വല്മീകങ്ങളിൽ ഞാനോ കുടിയിരിക്കുമ്പോൾ,...

കണ്ടു ഞാനും കിനാവ്
സ്നേഹം കൊതിക്കും കിനാവ്
അതിൽ നിന്റെ മുഖം തെളിവായ് നിൽക്കും
മധുരം കനിയും

എങ്ങിനെ ജീവിക്കാനാണ്?
നിൻ്റെ ശ്വാസത്തിലൂടെ മാത്രമിങ്ങനെ ശ്വസിച്ച്ശ്വസിച്ച്....
ഏത് കൊടുംതണുപ്പിലും
ഞാൻ

മണ്ണിൻ മനസ്സറിവുള്ളോരാണേ,
മണ്ണോളം താഴാൻ മനസ്സിവർക്കുണ്ടേ. 

മനോഹരമായ ചില മറവികളുണ്ട്.
ഓർക്കുന്ന അതേ നിമിഷത്തിൽത്തന്നെ
മറന്നുപോകുന്നവ.

വാദം കഴിഞ്ഞു,
പ്രതിവാദം കഴിഞ്ഞു.
വിധി വന്നപ്പോൾ,
അച്ഛനുമമ്മയും രണ്ട്. 

വെയിലേറ്റു വാടിയ കെട്ടിടത്തിൽ,
തണലേറ്റിരുന്നു തൻ കടമകൾ ചെയ്യും;

മാനത്തെ വാരിളം തിങ്കൾക്കലപോലെ.
സന്ധ്യക്കു പൂത്തൊരു പാരിജാതം പോലെ.
എന്നുമെന്നുള്ളിൽ...

പകലെരിഞ്ഞകന്ന നിഴൽപ്പാടുകളിൽ  
നിലാമുല്ലകൾ തളിർക്കുന്ന വേളയിൽ  
പോയ വസന്തത്തിൻ വിരഹരേഖയിൽ...

മരണം തടുക്കാൻ പഠിക്കാഞ്ഞതോ
ദൈവത്തിൻ നാട്ടിൽ പിറവിയെടുത്തതോ?  

ദൂരെ ദൂരെ
അറിയാത്ത ജനങ്ങളുള്ള തെരുവിലൂടെ നടക്കണം. 

നിശാ പുഷ്പങ്ങളെ നിങ്ങൾ 
നിശീധത്തിൽ മാലാഖമാരെ 
കാണുന്നവരാണ് ജനിമൃതികളിൽ
സാക്ഷി

പൊരിയുന്ന വേനലിൽ
വെറിപൂണ്ടു പാഞ്ഞ ഞാൻ,
കിണറിന്റെരുട്ടിലേ
ക്കടിതെറ്റി വീണു പോയ്! 

വെയിലൊന്നേൽക്കാതെ, തൊടികൾ കാണ്മാതെ,
ഫോണിൽ കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു പൈതങ്ങൾ.  

ആഫിസ്സിൽ ചെന്ന് കയറുമ്പോഴൊക്കെ സ്വാഗാതമോതും
ഇറങ്ങി വരുമ്പോള്‍ നന്ദി പറയും
സത്യത്തിൽ മറ്റാരിൽ നിന്നും

ഞാനുമൊരു ജീവി, മനുഷ്യനെപ്പോലെ,
വിശപ്പിന്റെ,യുൾവിളിയറിയുമൊരു ജീവി.

മാറിക്കയറിയ 
ഒരു തീവണ്ടിക്കുള്ളിലാണ് ഞാൻ
ഒരു പരിചയവുമില്ലാത്ത സ്റ്റേഷനുകൾക്കിടയിലൂടെ 
അന്തംവിട്ടു

വസ്ത്രമലക്കി തൻ ജീവിതം വെൺമയായ്-
ത്തീർക്കുമൊരമ്മയെക്കാണുന്നു ഞാൻ. 

ലോക ഭൗമദിനം ആചരിക്കുന്നോരീ വേളയിൽ... 
പാതയിൽ നിന്നുമിനി ജോലി തുടങ്ങാം നമുക്കെല്ലാം!

ഒഴുകുന്ന പുഴ പോലെ... 

പുഴയുടെ സ്വഭാവം ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക എന്നതാണ്. തീരത്തുള്ള കാഴ്ചകളോ ആരവങ്ങളോ

ഒമ്പതുമാസം തികയാതെ പെറ്റതിനാലോ 
കാഴ്ചയിൽ ചന്തക്കുറവുള്ളതിനാലോ; 

ഞാന്‍ ആരാണ്
എനിക്കറിയില്ല
അല്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഓർമ്മയില്ല
പേരെന്താണ്...
നാട്

ഗ്രീഷ്മം  പൂത്തുലഞ്ഞ നാളിനുമേൽ
പുതുനാമ്പുകൾ മിഴിപൂട്ടും വേളയിൽ
ഹൃദയവെളിച്ചത്തിൻ ഹേമാഭയിൽ...

കാട് പിളർത്തി തൂണുകൾ നാട്ടി,
കാനനവാസികൾ ചുവടിനായലഞ്ഞു. 

വിദ്യ ഹിമാചലസമതല ഭൂമി 
വീര പുരാതന ചരിത മുറങ്ങും ത്യാഗോജ്ജ്വലഭൂമീ

കടും നീലവര്‍ണ്ണാകാശത്തിലേക്ക്
ചിറകടിച്ചുയരുന്ന പക്ഷി
തിളങ്ങുന്ന വര്‍ണ്ണത്തൂവലുകള്‍
കാറ്റിന്‍

അസ്തമിച്ചെത്ര സാമ്രാജ്യങ്ങൾ,
അസ്തമിച്ചെത്ര കുടിപ്പോരുകൾ!
കെട്ടുതീർന്നെത്ര

നിൻമൊഴിയിലൂറും
പ്രണയാക്ഷരങ്ങളെ,
തൂമഞ്ഞു തുള്ളിയിൽ
ചാലിച്ചെടുത്തിട്ട്,
ഒരു

ഈശനോടൊത്തൊട്ടു-
നേരം വസിക്കുവാൻ
ഈദൃശ ഭാരങ്ങ-
ളൊക്കെയകറ്റുവാൻ 

പരതിഞാൻ പെരുവഴിയിൽ വിജനത-
യിൽ, നിശ്ശബ്ദതയിൽ കൂരിരുട്ടിൽ,
പച്ച വെളിച്ചത്തിൽ പൊരുളറിഞ്ഞീല, ...

മകരത്തണുപ്പുമാറി പകൽ പുഞ്ചിരിച്ചുനിൽക്കെ 
അറിയാതെ പൂമരങ്ങൾ സാന്ദ്രമായ് പുഞ്ചിരിച്ചു
ചില്ലകൾ

നനഞ്ഞു തീർത്ത നന്മകളിൽ
കുടിച്ചു വറ്റിച്ചതിന്റെ പാടുണ്ടായിരുന്നു.
കൈ പിടിച്ചെഴുതിയ അക്ഷരങ്ങൾക്ക്
ഉരുണ്ട്

അക്ഷരപ്പൂങ്കാവിന്നിടനാഴിതൻ 
നിഴൽപ്പൂക്കളെമുത്തിവന്ന കാറ്റിൽ
ആകാശമറിയാതൊളിപ്പിച്ചൊരു...

അമ്മ'തന്നമരത്തെ തിളക്കമായ
ചിരിയുടെ മന്നനിന്ന് വിട പറഞ്ഞു!

ആത്മാവിലെന്നും വിളങ്ങിനിന്നീടുന്ന,
ചൈതന്യ ദിവ്യപ്രകാശമേ നീ...
തോരാത്ത കണ്ണീരിലൊഴുകിടും...

വെറുതെ ചാരിയിട്ട വാതിലിൽ 
കാറ്റു വന്നു എത്തി നോക്കി
കാറ്റിനു പുറകെയെൻ 
പാദങ്ങളും

അനപത്യദുഃഖത്തി-
ന്നൊടുവിലായറിയുന്നെ-
ന്നോമൽക്കുരുന്നിൻ
ഹൃദയ താളം!

കുന്നിൻ ചെരുവിൽ
കാറ്റിനെ കണ്ടപ്പോൾ 
നെഞ്ചിനകത്തോരാന്തല്  തോന്നി . 
എന്താ അളിയാ ഒറ്റക്കെന്നു ...

ഇണങ്ങാതെ അക്ഷരശലഭങ്ങൾ
മിഴിരേഖയിൽ ചിറകടിച്ച രാവിൽ, 
ഒരു നുള്ളുറക്കം വരം ചോദിക്കേ...

നിൻ മുഖം കാണാൻ
എന്നെ നോക്കു 
കണ്ണാടി ചൊല്ലി പറഞ്ഞപ്പോൾ....
എൻ മുഖം എന്റെതായിട്ടും
എനിക്ക് കാണാത്ത

വൈജാത്യം
മനസ്സിൽ ജനിക്കുന്നതും നാവിൽ നിന്ന്
ചെവിയിലേക്ക് ശബ്ദതരംഗമായി
എത്തുന്നതും തമ്മിലുള്ള എന്റെ വാക്കിന്റെ

ആരോ വന്നിട്ടുണ്ടമ്മേ..
പാൽക്കാരനല്ല, പത്രക്കാരനുമല്ല
വീടിനു പുറത്താരോ
അകത്തേക്കു

ഇന്നലെതന്നോർമ്മ തൂവലിനാൽ
ഇറുകെപ്പുണർന്നാ കളിമുറ്റം 

മഞ്ഞക്കിളിക്കൂട്ടമെന്നപോൽ...

മകളേ, കയറുവാനിനിയുമേറെ,
തളരാതെ കാൽകൾ ചലിച്ചിടേണം
സുഖദുഃഖ സമ്മിശ്ര സാഗരത്തിൽ
മുങ്ങാതെ

തണുത്ത ഏകാന്തമാം
ഈ നക്ഷത്രരാവില്‍
തെളിയും നിലാവിന്‍
ആകാശഗംഗയിലൊഴുകും
നക്ഷത്രപ്പൂക്കള്‍

ഒറ്റുകാരുടെ നിലവിളികൾ ഉയരുന്നുണ്ട്
ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെട്ടവരുടെ ചിരിയും!
വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുടെ

താഴെ തറയും മേൽചുവരും
മാറാലകെട്ടിയ മേൽക്കൂരയും
എൻ്റെ യൗവ്വനം കവർന്നെടുത്തപ്പോൾ...

ക്ഷരപ്പുണ്യത്തിൻ ചന്തമേറും  
ജ്ഞാനപൂവാക പൂത്തുലഞ്ഞാ 
അക്ഷരപ്പൂന്തോപ്പിൻ ബാല്യങ്ങൾ...

അടുപ്പ്

ഊതിയതൊന്നും
എന്നെ തണുപ്പിക്കാനായിരുന്നില്ലെന്ന്...

ജനങ്ങളെ നയിക്കുവാൻ
ജനങ്ങളാലെ വന്നവർ
വിവേചനം പുലർത്തിയാൽ
ജനാധിപത്യമാകുമോ..? 

ദർപ്പണപാളിക്കു നേർക്കുനേർ നിന്നൊട്ടു  
ഞെട്ടി ഞാനെന്നുടെപ്രതിരൂപക്കാഴ്ചയിൽ! 

രൂപിണീ, നിന്നുടെ

കാട്ടുവഴിയോരത്തീ മുള്‍പ്പടര്‍പ്പില്‍
പേരറിയാപ്പൂക്കള്‍ വര്‍ണ്ണവസന്തം
ഒറ്റയടിപ്പാത വളഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും...

എന്നുമീ ഏകാന്ത തീരങ്ങളിൽ എന്തിനോ വേണ്ടി ഞാനിരുന്നു 
എന്നും നിനക്കായ്  കാത്തിരിക്കാൻ
എന്റെ മനമിന്നും തുടിക്കുകയായി
ജീവിതനൗക തുഴഞ്ഞു പോകേ ജാലങ്ങൾ കാണിച്ച് മഞ്ഞുപോകേ
എവിടെ നീ മാഞ്ഞുമറഞ്ഞു പോയി 
എങ്കിലും നിന്നെ ഞാൻ കാത്തിരിക്കും 

പ്രണയത്തിൻ പൗർണമിപ്പാലൊഴുക്കൂ
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്നുള്ളിലെ തീയകറ്റൂ... 

ചിലപ്പോഴെല്ലാം,
ഉപ്പുരസമുള്ള  കാറ്റ്
വിജയത്തിൻറെമേൽ
തുരുമ്പിൻറെ ചിത്രം
വരയ്ക്കുന്നതു കാണാം.

ഒന്നുമെഴുതാത്ത പുസ്തകത്താളിലെ
വെൺമയിൽ നോക്കിപ്പകച്ചിരിക്കുമ്പോൾ,
കേൾപ്പൂ

ഞാനൊരു 'കഥ' യെഴുതി;
ഏകാന്തമായിരുന്നു വായിച്ചു;
എന്തോ ഒരു അപൂർണ്ണത;
എന്താണെന്നു പിടിക്കിട്ടുന്നില്ല;
എന്തോ ഉണ്ടെന്നൊരു തോന്നൽ;
ഉപേക്ഷിക്കാനും വയ്യ!

ചിന്തിക്കാൻ സമയമില്ല;
സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും വെട്ടി;-...

ഹിമഗിരി സാനുക്കളിൽ ചെന്നു രാപ്പാർക്കണമെന്നെൻ,
ഹൃദയം കൊതിക്കുന്നൂ വിഫലം മമ സ്വപ്നം!
ഇത്ര

പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന കണ്മണിയേ
തുള്ളിക്കളിക്കെടീ പെൺമണിയേ...
കനവിന്റെ ചില്ലയിൽ നീ വിരിഞ്ഞു...

ഒതുക്കുകല്ലുകളിറങ്ങുമ്പോൾ സ്വപ്നം കണ്ടു ഞാനും
ഒരുമയോടെയുള്ള ജീവിതം ഭൂമിയിൽ.
ഓർമകളെന്നിൽ

തിളച്ചുരുകുന്ന ഗ്രീഷ്മം
വന്‍മരത്തില്‍ നിന്നും
ഞെട്ടറ്റു വീഴുന്ന പഴുത്തില
തിളങ്ങും

നനഞ്ഞു തീർത്ത നന്മകളിൽ
കുടിച്ചു വറ്റിച്ചതിന്റെ പാടുണ്ടായിരുന്നു.
കൈ പിടിച്ചെഴുതിയ അക്ഷരങ്ങൾക്ക്
ഉരുണ്ട്

ഹാഷ്ടാഗിന്റെ വേലിവക്കിൽ എത്രയോ
പകലന്തികളിൽ നീലിച്ചു

പ്രതീക്ഷയുടെ 
ഒൻപതു മാസങ്ങളെ
മണ്ണിൽ താഴ്ത്തി 
നിങ്ങൾ നന്നായി 
കൈ കഴുകിയിരിക്കുന്നു. 
പതിനാലു

പൂത്തുലഞ്ഞീടുന്ന മഞ്ഞമന്ദാരങ്ങൾ
ധരണിയിൽ പൊൻപ്രഭ പൂകിനിൽപ്പൂ! 

ഭാരതാംബതൻ മടിയി-
ലിന്നഭിമാനിയാകിലു-
മെന്നുള്ളത്തിൻ പിടച്ചിൽ
ഞാനറിയുന്നു കാലമേ... 

എന്നും നമിക്കുന്നു
ഗുരുനാഥരെയെൻ,
ശക്തൻ്റെ മണ്ണിൻ
കഥ തീരുവോളം.
ശാന്തമായൊന്നു  ...

നിലകളിടികോല്‍
നാലിരട്ടി മേളപ്പെരുക്കം
വലംതലയിലത്താളം
കൊമ്പുകുഴലെത്ര മോഹനം

അഫ്രീനാ.......
നിന്റെ ചൂണ്ടുവിരലിന്നറ്റത്തെ,
സ്നേഹം കാണുന്നു.
ധീരത കാണുന്നു.
അനീതി കാണുന്നു....

പോയ കാലത്തിന്റെ 
ശേഷിപ്പുകളെന്നിൽ,
ഓർമ്മതന്നോളങ്ങൾ
സൃഷ്ടിച്ചുണരവേ;...

ഒരു വിരോധാഭാസം

ദൂരെയുള്ളോരാ
സ്വപ്നത്തിൻ ഭൂമിയിൽ,
മരുവുമെൻ പ്രിയ-
നാഥനിങ്ങെത്തുവാൻ;...

തെക്കിനിക്കോലായിലെത്ര നേരം നിന്റെ
നനവാർന്ന മിഴികളിൽ നോക്കിയിരുന്നതും
ഓടിക്കളിക്കുന്ന പ്രണയാർദ്രമീനുക-...

യാത്രക്കിടെ
കുറുകെചാടി
കരിമ്പൂച്ച,

ആ മരക്കൊമ്പില്‍ തൂങ്ങും
ഊഞ്ഞാലിലാടാനായി 
ആരാദ്യം

ഞാനിന്നു വെറുമൊരു                            
വായിച്ച പുസ്തകം                                     
നിൻ മുന്നിൽ വെറുമൊരു                                 
വായിച്ച പുസ്തകം                         
എന്നിലെ വരികൾ                      
ഓരോന്നുമായി നീ                    

വിഹായസ്സിൻ്റെ വിരിമാറിലേക്ക്,
വിശുദ്ധിയോടെയൊരു തീർഥയാത്ര!
വസന്തകാലപറവയെപോൽ,
വരം

തൊട്ടാവാടീ, നിനക്കീ പറമ്പിന്റെയതിര്
ഭേദിക്കുകിൽ, ആരേം ഭയക്കാനില്ല.
ചെങ്കൽ ഭിത്തിക്കപ്പുറം

വിട പറയാൻ വെമ്പുന്ന
കാലമേ നീയെന്നിൽ,
വിരഹം നിറച്ചു
മറയുകയോ? 

വെള്ളിമേഘപ്പുഴയിൽ വീണു  
പൊലിഞ്ഞ താരക സ്വപ്നങ്ങളും,...

ബാല്യത്തിൽ നീ കമലയുടെ
'നെയ്പ്പായസം' നുണയണ-
മെന്നാലേ അമ്മതൻ നീറിയ
ജീവിത

എന്നെ വിട്ടകലുന്ന വർഷത്തിനോടു ഞാൻ
ഏതു യാത്രാമൊഴി ചൊല്ലിപ്പിരിഞ്ഞിടും?
മായുന്ന കാൽപ്പാടു

ഉറങ്ങാൻ നേരമായി...
മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞുകത്തുന്ന
പകലിനെ അണച്ചശേഷം ...

ദൈവമെന്റെ 
ബാല്യത്തിലേക്കൊരു
'പഞ്ചാരമിട്ടായി ' ഉരുട്ടിയിട്ടു.
അതിന്റെ മധുരം...

കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും 
മുങ്ങിയ ഓര്‍മ്മചിത്രങ്ങള്‍.
ഒരു വിളിപ്പാടകലെ സായംസന്ധ്യ...

ആകാശത്തിന്റെ നടുക്ക്
ഒരു ചിത്രകാരനുണ്ടായിരുന്നു.
വർണ്ണാന്ധത*യുള്ള
ഒരു ചിത്രകാരൻ!!!
ക്യാൻവാസുകൾ

അമ്മയെക്കാണാം നാളെ
അകക്കണ്ണടച്ചാൽ മതീ,
അച്ഛനാണു പറഞ്ഞതിപ്പോ-
ളരികിൽ ചേർത്തുറക്കാൻ നേരം 

ആൽമരച്ചോട്ടിലെ ശീതളച്ഛായയി-
ലല്പമിരുന്നിടാനാശയേറി!
ചെമ്മാനം പൂക്കുന്ന ശാരദ സന്ധ്യയി-
ലവശനായച്ഛൻ

പരനും അപരനും ചേർന്ന്
നമുക്കിടയിൽ ഒളിച്ചു കളിക്കുന്നു.
അപരനെ മുഖം മിനുക്കി
അഴിച്ചു വിട്ട്, ഞാനൂറി

കാക്കയുടെ കൂട്ടിൽ
കുയിൽ മുട്ടയിട്ടു.
വിരിഞ്ഞ കുഞ്ഞിന്റെ
മാറ്റം കണ്ടിട്ടും
കാക്ക തൻകുഞ്ഞായി...

സുവർണകാലത്തിന്റെ
സുകൃതമായ് മാറിയ,
മലയാള മണ്ണിന്റെ
ലാവണ്യമേ... 

മുള ചുവപ്പിച്ച കയ്യിലെ
ഇരട്ട വരക്കുള്ളിൽ
കണ്ണീർ തുള്ളികൾ - മുഖം
കറുപ്പിച്ചുരുണ്ടിരിക്കുന്നു.

ഋതുഭേദമറിയാതെ ഇരവിലും പകലിലും 
മൗനം പൊതിഞ്ഞു നീ നിൽക്കയാവാം, 

കരയണം
ദിഗന്തങ്ങൾ ഭേദിച്ചു രോദനം
മാറ്റൊലിച്ചെങ്ങും മുഴങ്ങണം!
കരയുന്ന കുഞ്ഞിനെ
ഗതിയുള്ളു ഭൂമിയിൽ!

ഒറ്റയ്ക്ക് തന്നെ 
ചെന്നുകാണേണ്ട 
ചില ഓർമ്മകളുണ്ട്.